Nieuwe passie, 2015 en kleurtjes in m’n haar
Ik kom net terug van een dag lang in de studio. Het record is gezet: Léon en ik zijn vandaag 9 uur lang achter elkaar bezig geweest aan een nieuw liedje. Ik wist niet dat dat kon, zonder er helemaal gek van te worden. Ik had al een artikel voor de middag klaarstaan, maar voor dit ochtendartikel wilde ik graag weer eventjes kletsen, zoals ik dat weleens doe.
Muziek dus. Ik merk dat sommige kijkers en lezeressen er een beetje aan moeten wennen dat ik me nu ook focus op een andere passie. Over het algemeen zijn de reacties die ik krijg onwijs lief en positief, maar er zijn ook minder enthousiaste geluiden. Dat had ik kunnen verwachten, maar soms is het toch nog lastig, juist omdat ik hier nu zo enthousiast mee bezig ben. Ik weet dat ik niet de beste zangeres ben die er bestaat, maar ik zing pas een paar maanden buiten mijn slaapkamer om en ik heb nog heel veel te leren. Dat is juist wat me er zo in aanspreekt, dat ik nog zo onwijs veel kennis heb om op te doen. Vanmiddag heb ik erbij gezeten, terwijl Léon de muziek inspeelde en dat vind ik al magisch om te zien. Elke stap in het proces van het maken van een nummer wil ik meemaken, omdat het zo onwijs tof is om te zien hoe een idee opeens een eindresultaat wordt. Daarom ben ik ook zoveel mogelijk aan het schrijven en heb ik vrijdag de hele dag een schrijfsessie, zodat ik ook leer hoe het is om met anderen te schrijven.
Bloggen doe ik al bijna zes jaar en hoewel er ook zeker in mijn blog nog heel veel te verbeteren valt, is dit zo nieuw en krijg ik er zoveel energie van. Ik moet mezelf steeds weer uit mijn comfortzone slepen, boos op mezelf worden en er dan achter komen dat ik meer kan dan wat ik dacht dat in me zat. Dat laatste is vooral iets waar ik mezelf aan moet blijven herinneren. Ik heb de afgelopen jaren zoveel dingen niet gedaan, puur omdat ik dacht dat ik het toch niet kon en er niet goed genoeg voor was. Nu ben ik echt aan iets begonnen en al lukt het af en toe nog steeds niet, blijf ik wel proberen. Wanneer ik dan tevreden over iets kan zijn, voelt dat echt heel goed. Ik probeer met alle macht mijn blog en YouTube video’s nog steeds zo goed mogelijk bij te houden, maar jullie begrijpen hopelijk ook wel dat ik nu aan twee passies aan het werken ben, in plaats van een. Het is opeens een compleet andere vorm van creativiteit waar ik me op kan storten.
Op naar wat anders: 2015 komt eraan. Ik heb het al eerder gezegd, maar het is bizar snel gegaan. Vorig jaar Kerstmis lijkt nog maar net geweest te zijn en ik moet maar snel een artikel maken met wat er allemaal is gebeurd dit jaar, want ik kan er eerlijk gezegd nu zelf niet opkomen. Op een of andere manier word ik als een jaar tot zijn einde komt altijd een beetje emotioneel, omdat het voelt alsof ik iets moet afsluiten en er een nieuw jaar aankomt, met alle verantwoordelijkheden en uitdagingen die het met zich meedraagt. Dat klinkt natuurlijk veel zwaarder dan wat het is, maar het is wel waar je altijd op gewezen wordt: ‘2015 wordt echt jouw jaar!’, ‘Volgend jaar gaan we er wat van maken!’. Al die zinnetjes zijn alleen maar goed bedoeld en het lijkt mij ook hartstikke leuk, maar wat als het niet gebeurt? Wat als volgend jaar echt helemaal niets wordt? Maar eigenlijk wil ik helemaal niet zo pessimistisch denken. De afgelopen jaren waren voor mij allemaal hartstikke leuk. Misschien vind ik het gewoon eng, omdat ik aan de ene kant mezelf wil blijven uitdagen en wil groeien, maar ik aan de andere kant niet zeker weet wat ik nou precies wil.
Oh, wat een hersenspinsels. En ik dacht nog wel dat dit een licht en gezellig kletsartikel zou worden.
Wat ik wel weet is dat ik echt heel graag blauw in mijn haar wil. Sinds ik mijn haar rood heb aan de onderkant merk ik dat ik het stiekem alleen maar heftiger wil. Het rode is namelijk nog best een beetje subtiel, maar toch opvallender dan egaal bruin. Volgens werkt zoiets een beetje hetzelfde als met tatoeages laten zetten: als je er eenmaal eentje hebt, wil je vaak daarna alleen nog maar meer. Ik wil nog iets toffers en gekkers met mijn haar doen! Er zijn alleen een paar punten die me tegen zitten: 1. Haarverf moet je nou eenmaal bijhouden en dat is niet zo goed voor je haar en 2. Het geeft af als een malle. Ik kan geen witte kleding aan hebben en tegelijkertijd door de regen lopen met mijn rode lokken, want dan heb ik dus echt rode vlekken op mijn shirt. Volgens mij heb je dat met een kleur als blauw alleen maar meer. Ik vind het gewoon zo gaaf! Misschien moet ik maar eens kijken naar van die gekleurde extensions, zoals Demi Lovato altijd draagt. Zij is sowieso de reden dat ik gekleurd haar wil, omdat ik het bij haar altijd zo super gaaf vind. Het merk dat zij gebruikt verzendt echter niet naar Nederland, dus dat is dan weer jammer. Het zou wel een stuk beter zijn voor mijn haar als ik extensions zou dragen, in plaats van mijn haar ook echt verven.
Tot slot heb ik erg veel zin in Kerstmis. Ik weet niet waarom, maar Kerstmis brengt gewoon een enorm gezellige sfeer met zich mee. Dit jaar hebben een aantal van ons ook cadeautjes voor elkaar gekocht. Zo heb ik voor iedereen die bij ons Kerst komt vieren een boek gekocht. Puur, omdat ik denk dat boeken lezen voor iedereen leuk kan zijn en dat het iets is waarmee je iemands’ vrije tijd kan vullen. Het zijn allemaal verschillende boeken geworden, want we zijn met z’n tienen en iedereen is erg anders. Des te leuker was de zoektocht! Saske heeft alles mega leuk ingepakt en m’n moeder is echt een soort van surprises aan het maken. Ook hebben we besloten dat iedereen een gerecht gaat maken, voor bij het diner. Zo heb je allerlei verschillende soorten eten en kan iedereen zijn inbreng geven. Volgens mij wordt het hartstikke gezellig. Ik moet alleen nog even beslissen welke foute Kersttrui ik aan ga doen.
Zo, en dat waren even mijn gedachten voor nu. Het is fijn om een plek te hebben waar ik dit allemaal kwijt kan, zeker omdat ik jullie reacties op dit soort artikelen altijd erg interessant en fijn vind. Hoe staat het met jullie leven?
