LOVE: Small medals

Ik vond eigenlijk dat ik het niet verdiend had. Een cadeautje bij Tiffany’s. Dit was toch geen echte prestatie? Daarnaast kocht ik vorig jaar die ketting als aandenken. Wilde ik nu weer een aandenken? Ik bedoel, wilde ik dit niet gewoon zo snel mogelijk vergeten? Vergeef me mijn deprimerende gedachten, het was vlak na de marathon. Ik zat met een nieuwe Nike trui en een Caramel Frappuccino bij Starbucks in de Trump Tower en ik kon gewoon niet vrolijk zijn.

Toch verliet ik eindelijk Starbucks en liep ik een paar meter verder naar Tiffany’s. Ik had ondertussen mijn moeder aan de telefoon gesproken (voor 2 euro per minuut), had een paar traantjes gelaten (ik was zover heen dat het me niet uitmaakte dat iedereen om me heen kon meegenieten) en ook zij vond dat ik naar Tiffany’s moest. Ik moest mezelf hoe dan ook belonen. Met geld van Laura en geld van mijn ouders en oma kon ik bijna niet anders dan Tiffany’s negeren.

Ik ging uiteindelijk voor een klein armbandje uit dezelfde serie als de ketting die ik vorig jaar kocht. Dit keer niet met een rosé goud hartje, maar met een zilver hartje. Een ‘klein’ prijsje voor een ‘kleine prestatie’, zo legde ik het voor mezelf maar uit.

Liefs,
Annemerel

The post LOVE: Small medals appeared first on Annemerel.