Annemerel

DIARY: 160

Net op het moment dat ik schrijf dat het allemaal zo goed gaat, begon er voor mij een week waarin alles net iets lastiger ging. Geeft niet, die weken moeten we ook hebben, zodat we de goede weken nog meer waarderen. Maar goed, als je er midden in zit kun je ze natuurlijk nét iets minder waarderen. Ik denk dat jullie dat ook wel begrijpen. Daarom ga ik vandaag lekker klagen in mijn dagboek, lalalala!

Maandag
Toen ik maandag wakker werd was één van de eerste dingen die ik deed een rondje van zes kilometer hardlopen. Ja, er zat een blaar onder mijn voet ter grootte van een pingpongbal, maar hé, daar loop je wel doorheen. Ik kreeg gelijk, ik liep door de pijn heen, maar of het verstandig was om er doorheen te lopen? Toen begon eigenlijk de ellende. Drie uur na het lopen deed mijn voet nog steeds pijn, alsof ‘ie gekneusd was. Vreemd. Toch maar even de dokter bellen, die wilde dat ik aan het eind van de middag langs kwam. Geen ontsteking gelukkig, maar wel een lelijke wond en ik zou er goed aan doen om de rest van de week zo min mogelijk te lopen. Nou, dat laatste kon nog wel eens lastig worden. De rest van de dag besteedde ik met het uitzoeken van een kerstboom, het optuigen van mijn kerstboom en het schrijven van een aantal blogs.

Dinsdag
Dinsdag deed mijn voet iets minder pijn. Gelukkig, want aan het eind van de middag zou ik voor 24 uur naar Londen vertrekken. Ik interviewde ‘s ochtends eerst Anne voor Metro (morgen weer op alle stations!) en werkte verder mijn To Do List af, totdat het 14.30u was en tijd was om richting Schiphol te gaan. Tot zover ging alles goed. De vlucht naar Londen verliep voorspoedig, we waren rond een uurtje of 19.00u in het hotel en aten ‘s avonds heerlijk bij een Peruaans restaurant, Chotto Matte. Maar onderweg naar het hotel voelde ik al dat er iets niet helemaal goed was met mijn blaar en in de hotelkamer trok ik per ongeluk de hele huid van mijn voet. Oeps. Was niet erg volgens de dokter, want die huid moest er toch af.. Maar eh… het deed wel verrekte veel pijn.

Woensdag
Die nacht sliep ik amper omdat mijn voet pijn deed en de volgende ochtend strompelde ik naar de receptie, repen van mijn slaapshirt om mijn wond gewikkeld. Ik pakte mijn voet in, vergat mijn make-up want ik was al laat voor het ontbijt en kreeg daarna de volgende verrassing.. we gingen lopen naar Oxford Street. Uiteindelijk loop je natuurlijk wel weer door die pijn heen (zeker met ibuprofen), maar echt lekker is anders. Ook ‘s middags wandelde ik weer iets te veel. Ik spendeerde zo’n twee uur in Selfridges, een uur in Winter Wonderland in Hyde Park en daarna nog een uur in Oxford en Regent Street.

Het noodlot sloeg toe toen ik om 23.30u ‘s avonds uit de tram stapte om naar mijn studio te lopen. Ergens in dat proces ben ik mijn geliefde hoed verloren. Een zeer trieste gebeurtenis.

Donderdag
De volgende dag belde ik naar de HTM om te vragen of hij gevonden was, ik had mijn vingers gekruist, maar helaas, het mocht niet baten. Hoed is still gone. En online is ‘ie alleen nog in XL te koop (ik had een M). Wat ik verder donderdag deed? Op mijn UGGS strompelen naar de Bijenkorf om een cadeau voor mijn surprise te kopen. Mijn surprise maken (wat een hel), bloggen (natuurlijk) en om 17.30u had ik in Rotterdam afgesproken met Gijsbregt voor Metro. Toen sloeg het noodlot nogmaals toe… Want toen ik mijn auto wilde starten, gebeurde er niets. Helemaal niets. Gijsbregt afgezegd (ik moest mijn auto fixen en daarnaast kon ik ook niet lopen, dus met het OV was ook al geen optie).

Mijn vader kwam om mijn auto te fixen, maar het lukte niet en er reed zoveel verkeer langs mijn auto dat mijn vader ook niet lang stil kon gaan staan langs de kant van de weg. Shit. Twee uur later stond hij weer voor mijn deur, dit keer met de accu van de caravan zodat we op die manier mijn auto weer aan de praat konden krijgen. Dat is gelukt, maar het kostte wel weer ruim een uur en ik had dat uur liever in bed gespendeerd.. want ondertussen was ik ook nog flink verkouden geworden.

Vrijdag
Vrijdag werkte ik in Roosendaal. Om 7.15u stapte ik in mijn auto, om 9.15u was ik op kantoor. Google Maps geeft aan dat je er zonder file 1.05u over doet. Kun je nagaan hoeveel file ik gehad heb. Zo fijn om met die pijnlijke voet continu de koppeling in te moeten trappen. ‘s Avonds deden we surprises in Roosendaal en liet ik een collega in mijn auto rijden, ik had het wel even gehad met rijden, maar daarna moest ik toch echt terug naar Den Haag. Terwijl de rest aan een kroegentocht begon, zette ik koers richting Den Haag. Verkouden, mank.. niet de ideale ingrediënten voor een kroegentocht, een andere keer misschien.

Zaterdag
Zaterdagochtend werd ik nog beroerder wakker dan vrijdag. Inmiddels deed ook mijn kaak pijn en was die een klein beetje opgezwollen. Niet vreemd, de laatste keer dat ik bij de tandarts was constateerde hij al (voor de derde keer) een ontsteking en als je weerstand dan toch al laag is, komt die natuurlijk ook de kop op steken. 8 januari staat mijn wortelkanaalbehandeling (de derde dus) gepland, tot die tijd hoop ik dat ik niet met een hamsterwang zoals in de zomer van 2012 hoef rond te lopen. Zaterdag spendeerde ik de hele dag in bed. Bloggend en uitstellend. Ik keek drie films (Jane Eyre, The Family Stone, Love Actually) en viel tijdens die laatste in slaap.

Zondag
Zondag besloot ik dat ik toch echt mijn bed uit moest, aangezien die metro deadline ook weer dichtbij kwam (die is iedere zondag om 22.00u) en ik werk toch echt een stuk beter aan mijn keukentafel. Zo gezegd, zo gedaan. Ik ontbeet, nam een ibuprofen voor de ontstekingspijn in mijn kaak (en de rest van mijn lichaam), nam een douche en ging aan de slag. Toegegeven, de eerste paar uur had ik liever nog steeds in bed gelegen, maar als je dan eenmaal dingen van je To Do List kunt afstrepen geeft dat toch ook wel weer een heel goed gevoel.

Zo, en dan vind ik het nu tijd dat dit dus écht een topweek wordt. Vanmiddag bel ik de HTM en ga ik er vanuit dat mijn hoed wel gevonden is (the rule of attraction toch?), ik ga alleen nog maar gezonde dingen eten zodat die verkoudheid snel is opgerot en ik doe verstandig en laat mijn nieuwe hardloopschoenen nog even voor wat ze zijn, zodat ik straks weer écht goed kan lopen. En ondertussen hoop ik maar dat die kaakontsteking niet erger wordt, want daar heb ik nu dus echt geen tijd voor…

Liefs,
Annemerel

The post DIARY: 160 appeared first on Annemerel.

  • Love
  • Save
    10 loves
    Add a blog to Bloglovin’
    Enter the full blog address (e.g. https://www.fashionsquad.com)
    We're working on your request. This will take just a minute...