21 december
21 december alweer. De dag waarop de wereld zou vergaan, maar hij verging niet. Gelukkig. Ik geloofde er dan ook niet in. Maar ik moet vandaag wel zo nu en dan denken aan mijn eerste verblijfsplaats in Spanje. Daar geloofden ze wel dat er vandaag iets ergs zou gaan gebeuren en waren ze van plan voor een jaar eten in huis te halen, ‘preppers’ noemen ze zulke mensen. Op een avond zaten we daar met elkaar buiten in een surrealistische setting; we warmden ons aan een houtkachel onder de sterrenhemel, het vuur brandde achter het ruitje en er kwam een dikke rookpluim uit de schoorsteenpijp, het statige silhouet van de grote dennenboom keek op ons neer. Ze wisten wel dat ik niet in een doemscenario der Maya’s geloofde en vroegen me hoe ik het dan zag. Ik vertelde dat naar mijn idee de verandering in de wereld al gaande is en dat daar niet een vaste datum aan te hangen is. Ze keken me wat meewarig aan en raadden me toch aan om op deze dag niet in de stad te verblijven, beter ergens in de natuur. Ik werd er zelfs een beetje bang van en dacht aan mijn kat Freek, stel nou dat die wel in de stad zou zijn en ik niet, ondenkbaar, beter samen ten onder dan hij in zijn eentje. Al was dat niet de reden dat ik weer naar huis ging.
Het is dus gewoon 21 december, midwinter, net als elk jaar, de kerst voor de deur. Voor mijn gevoel is het wel te vroeg midwinter. Half oktober zwom ik nog in de warme zee. Nu hier kou en soms zelfs wat sneeuw, verlichte kerstbomen met kerstballen in de etalages. In mijn gedachten ben ik nog vaak in Spanje, denk ik aan meneer Poes die bij ons kwam wonen (de verpersoonlijking van liefde, volgens mij gestuurd door Freek, ja ik geloof ook best in gekke dingen) en hoop dat het goed met hem gaat. Verlang ik terug naar de eenvoud, geen internet, geen uiterlijkheden, geen autoalarmen, rust en stilte. Deze keer geen pijnlijk verlangen, eerder een verlangen van vertrouwen en het is goed zoals het nu is. En daarmee voel ik dat er niet alleen een verandering in de wereld om me heen plaatsvindt, maar ook stap voor stap in mijzelf.
