Nog even over dat hardlopen
Hardlopen en ik hebben een haat-liefde verhouding. Vroeger rende ik me rot. De shuttle run test vond ik geweldig, het ‘rondje meer’ rende ik binnen no time op mijn brugpieper beentjes en ik vond rennen heerlijk. Als tiener deed ik ongemerkt steeds langer over het rondje meer en rennen voor de lol deed ik al snel niet meer. In mijn studententijd probeerde ik verschillende sporten maar een echte Sporty Spice werd ik nooit.
De laatste jaren schreef ik me weleens in voor een race, meestal na een duwtje van iemand anders. Vijf kilometer, ruim 7,5 kilometer, zelfs een (één keer) tien kilometer in mijn voormalige woonplaats. En ik vond het leuk. Hoe nerveus ik ook elke keer weer voor een run was, ik vond het leuk. Meters maken, net zo lang tot ik die befaamde runners high tegenkwam. Maar grote hoogtes kwam ik ook diepe dalen tegen, waarin het rennen me maar moeizaam afging, ik mijn conditie langzaam zag verdwijnen en de lol in het rennen kwijt raakte.
Sinds deze zomer ben ik weer braaf met de lessen van Evy bezig. Dat moet ook wel want een paar maanden geleden schreef ik me samen met mijn zusje in voor de Zevenheuvelennacht. 7 kilometer rennen, dat zou moeten lukken als ik tijdig zou beginnen met trainen. Tijdig ja. Je raadt het al… de race is dus deze zaterdag en ik ben er nog lang niet klaar voor!
Started to run
Sure, ik ben inmiddels halverwege de lessen van Evy en rende een paar weken geleden zo’n 5,5 kilometer. En fijn, ik heb ook de lol in het rennen weer terug. Maar het vooruitzicht dat ik over een paar dagen 7 kilometer aan één stuk moet rennen? Die 5,5 kilometer wandelde ik nog regelmatig tussendoor. En mijn run van gisteren verliep op z’n zachts gezegd dramatisch. Kramp in m’n schenen, buiten adem, steek in m’n zij… Met moeite perste ik er 4,6k uit en toen was ik blij dat ik thuis was.
‘Iedereen heeft weleens een slechte run’, ‘Het gaat helemaal lukken zaterdag’. Enorm lieve steunbetuigingen maar ik ben nog niet echt overtuigd dat het gaat lukken zaterdag. Als ik wandel tussendoor vast wel, maar de streber in mij vindt dat dus helemaal niet kunnen. ‘Maar waarom ben je dan niet eerder begonnen met trainen?’. Tja… what else is new? Voor nu maakt het in elk geval niet meer uit want tussen nu en en zaterdag zit nog maar één training en daarin behaal ik natuurlijk niet ineens het gewenste doel.
Die race loop ik uit zaterdag, desnoods kruipend. Maar oh boy, is het al zondag?
