Marathon Madness*

De afgelopen weken heb ik meer hardgelopen dan ik van te voren had durven dromen. Waar ik in Vietnam na 3 kilometer met een rood aangelopen hoofd de handdoek snel in de ring gooide, ging het me op Bali en Lombok een stuk beter af. Veel aan de marathon denken deed ik echter niet, ik liep gewoon relaxte, korte stukjes. Tot een blogje van Annemerel me terug naar de realiteit bracht: nog minder dan tien dagen.

Op dit moment zelfs nog maar acht dagen. Er is geen tijd meer om hard te trainen, geen tijd meer om nog aan mijn conditie te werken. Ondanks een voedselvergifitng ben ik redelijk fit thuis gekomen. Ik heb heel veel gelopen op Bali, gemountainbiked en ik heb veel verschillende yogavormen uitgeprobeerd. Meer dan tien lessen heb ik de afgelopen weken gevolgd en mijn benen voelen sterk aan. Maar mijn laatste lange duurloop voelt aan als eeuwen geleden.

Gelukkig heb ik een fantastische crew. Genoeg meiden om gemotiveerd door te raken, die me helpen geloven dat het wel goed komt, volgende week zondag. Soms haal ik inspiratie bij de een, de volgende keer bij de ander. Deze dagen en tijdens de marathon zal ik voornamelijk aan Fieke denken. Zij liep vorig jaar de marathon van New York, met misschien niet de meest ideale voorbereiding. Ze ging er in zonder hele hoge verwachtingen en kwam met een schitterend resultaat en een grote glimlach over de finish.

Fiek, deze week ben jij mijn inspiratie en motivatie. Niet te hard van stapel lopen. Genieten van het parcours, van de mensen en het feit dat ik ga starten. Ik ben licht nerveus maar heb er vooral zin in. Coolsingel, 42.2 kilometer, here I come again.

Liefs!

* Titel schaamteloos gepikt van Annemerel, maar Marathon madness is marathon madness. Geen betere woorden voor.

The post Marathon Madness* appeared first on Daily Lin.