To the (half)marathon & back

Na mijn 12 kilometers in juni bleef het weer even rustig met de duurlopen. Hardlopen deed ik veel en vaak, maar meestal ’s ochtends vroeg; vlak voor mijn ontbijt. Dat is geen tijdstip voor een lange duurloop, ik loop dan afstanden tussen de 3 en 6 kilometer en werk op deze manier aan mijn snelheid (wat eindelijk zijn vruchten begint af te werpen). Maar juni ligt alweer een tijdje achter ons en het was de hoogste tijd voor een volgende duurloop.

Ik stel via mijn Nike app een distance run in, ik wil 13 kilometer gaan lopen, een kilometer meer dan de 12 die ik er vorige maand liep. Tijdens een distance run krijg je te horen wanneer je op de helft bent, en begint de app daarna met aftellen van het aantal kilometers, iets dat voor mij motiverend werkt. Het is warm als ik naar buiten loop, heel warm. Ik ben de straat nog niet uit of ik begin te zweten. Ik loop niet te hard van stapel en begin met een pace van zo’n 6’00 per kilometer, iets waar ik later nog van het tempo kan afsnoepen.

De eerste drie kilometers word ik wat uit mijn ritme gehaald door de vele stoplichten maar daarna kom ik bij de Kralingse plas aan. Mensen liggen te zonnen, picknicken en het is druk met mensen die skaten of fietsen. Veel andere lopers zie ik niet, het is misschien te warm. Tijdens mijn stukje over de vlonders komt de runners high al opzetten, iets wat meestal niet voor de 8 kilometer gebeurd tijdens het lopen. Ik besluit dat als ik me zo goed blijf voelen ik verder dan 13 kilometer wil lopen.

Ik lijk rond de Kralingse plas te vliegen, maar ik heb geen bidon of drinkflesje bij me. Dat mis ik wel in Rotterdam, in het Vondelpark ben ik altijd heel blij met de drinkfonteintjes die op meerdere plekken staan. Rond de 11 kilometer ben ik weer vlak bij mijn huis. Stoppen of doorgaan? Het lopen smaakt naar meer en ik wil nog niet stoppen, ik wil meer kilometers maken. Thuis maak ik een korte pitstop voor wat water, ik koel af door mijn polsen onder de koude kraan te houden en ik zie in de kast nog een gelletje liggen. Mijn ontbijt was niet geschikt voor een hele lange duurloop, dus alle extra energie is welkom. Met iets stijvere benen begin ik aan de laatste kilometers. 12, 13, 14, 15, ze vliegen voorbij en ik ben blij dat ik deze afstand eindelijk weer eens aantik. Bij 16 kilometers vind ik het mooi geweest; even schoot zal ik een halve marathon lopen door mijn hoofd, maar dat lijkt me nog niet verstandig. Met een pace van 5’50 ben ik meer dan tevreden, voor mijn doen een heel goed tempo voor een duurloop.

Voor deze week staat een 17 kilometer op de planning, maar van dit weer word ik niet heel erg vrolijk. Liever loop ik in de regen een snelle 5 kilometer, dus wellicht gooi ik mijn schema iets om. De halve marathon die ik wil gaan lopen is pas in oktober, nog tijd genoeg om mijn kilometers uit te bouwen, de 16 kilometer gaf vertrouwen.

Met de motivatie om hard te lopen gaat het op het moment heel goed, zeker nu ik afgelopen maandag weer een Run and Juice Club gaf. De aanmeldingen voor volgende week woensdag stromen al binnen, voor zondag heb ik nog veel plekjes vrij.
See you there?

En hoe gaat het hardlopen bij jullie?

Liefs!

The post To the (half)marathon & back appeared first on Daily Lin.