Travel diary – La Palma

Eergister geen plog vanwege falend internet, gister stilte omdat ik dat het meest gepast vond gezien de omstandigheden. Niet dat het iets helpt, ook maar iets uitmaakt, maar de vrolijkheid was even een te groot contrast. Vandaag een travel diary met wat beelden van de afgelopen dagen in La Palma.

Inmiddels hebben we het prachtige Puro Atlantico verwisseld voor een appartement dichterbij Tazacorte, een dorpje zo lieflijk dat ik er later nog een volledige post aan zal wijden. Via een imposante bergroute reden we onze huurauto naar ons nieuwe appartement: Finca La Camuesa. Ook hier is het uitzicht weer waanzinnig: dit keer over een vallei met daarin een gekleurd dorpje, waar ’s ochtends de nevel overheen trekt en waar je ’s avonds een adembenemende sterrenhemel boven ziet schijnen. Er is weinig lichtvervuiling in de bergen en dus heb je vanaf het terras een prachtig zicht op de miljoenen sterren.

Onze dagen verlopen inmiddels via een redelijk vast patroon; we ontbijten met yoghurt en zoete perziken, gaan ’s middags op pad en genieten ’s avonds van witte wijn en een plankje tapas. We lezen, praten uren totdat ik meestal als eerste in slaap val, vaak met een boek nog in mijn handen. Saai? Nee, niet bepaald, maar juist een ultiem vakantiegevoel.

Eergister gingen we op pad met Pepe, de eigenaar van een catamaran en vriend van Adrian, die ons eerder een tour over het eiland gaf. We gaan een stuk rond het eiland varen en op zoek naar dolfijnen. Binnen 20 minuten spotten we een groep van deze vrolijke beesten. Ik zag ze al eerder in het wild in Mexico, maar het blijft magisch om deze bijzondere dieren in het echt te zien. Kleintjes spartelen naar hun moeder in het water en afentoe springt er een dolfijn ver boven water. Zwemmen met dolfijnen heeft me nooit getrokken, maar om ze zo in hun natuurlijke habitat te zien? Niets minder dan magisch.

Ik vond het best spannend om met Jolien op reis te gaan. Je kunt in Nederland nog zulke fijne vriendinnen zijn, een vakantie is anders. Samen de route zoeken, verdwalen en vervolgens vast staan op een hele steile weg die dood loopt. Met amper ruimte om te keren. Wat doe je dan? Acht dagen op elkaars lip, blijft het dan nog wel gezellig? We hadden vooraf dezelfde twijfels en komen hier tot de conclusie dat die zorgen vooraf, voor niets zijn geweest. Alsof we al jaren samen op reis gaan, alsof we elkaar helemaal niet pas twee jaar kennen. Wat dat betreft zijn Jolien en ik een match made in heaven. Onze ritmes lopen in elkaar over, we wisselen onze boeken met elkaar uit en wijzen bij een plaatselijk visrestaurant dezelfde dingen aan op de kaart. Waar we vervolgens tegelijkertijd beginnen met de borden te schikken om alles eerst op de foto te krijgen voordat we aan de gamba’s en calamari beginnen. Er zijn veel gesprekken over de toekomst en Jolien schrikt er niet voor weg om soms de nodige vragen te stellen. En die diepe gesprekken worden dan weer zonder moeite afgewisseld met luchtige gesprekken over kleding, blogs en social media.

Vooraf zag ik ook op tegen de steile haardspeldbochten die hier over het hele eiland lopen. Maar de huurauto rijdt fijn, de wegen zijn hier heel goed onderhouden (de hoofdwegen althans) en het uitzicht; wow. Bij iedere bocht zie je een nieuwe baai, rijd je langs bananenplantages en avocadobomen of kom je langs een lief gekleurd dorpje. Ja, La Palma is echt een aanrader. En we gaan nog heel erg van onze laatste dagen genieten.

Liefs!

The post Travel diary – La Palma appeared first on Daily Lin.