SNAPSHOT DIARY: 22/3

Goede morgen, voel me niet zo fit en dat heeft weinig te maken met de après ski van de middag ervoor, lag namelijk netjes om 21.00u in bed met anderhalve liter water in mijn lichaam (just to be sure). Helaas werd ik vannacht wakker met wat eh… problemen die alleen vrouwen hebben. It hit me hard this time… bij het ontbijt krijg ik met moeite wat eten weg.

Daarna kruip ik weer even mijn bed in met een grote lading ibuprofen, mijn buik is killing me.

Als de ibuprofen werkt ga ik toch samen met Marloes richting de pistes. Het heeft lekker gesneeuwd vannacht (en dat doet het nog steeds!) er ligt zo’n tien centimeter sneeuw op de auto.

Ik hou van sneeuw op de bomen. Liever heb ik sneeuw op de bomen en een strak blauwe lucht, maar je kunt niet altijd alles hebben.

Het was niet écht lekker zicht en de nieuwe sneeuw zorgde voor nogal wat onverwachte hopen sneeuw op de piste, dat ging niet altijd helemaal goed… Marloes ging voorop en ik volgde, was heel fijn, want als ik zag dat Marloes in moeilijkheden was, dan wist ik dat ik extra mijn best moest doen om te blijven staan.

Toen ik voorop ging, verliep alles iets minder voorspoedig, Marloes was me al snel kwijt en minutenlang keek ik in de mist naar boven in de hoop Marloes te vinden. Op deze foto ziet je een klein stipje, dat is Marloes…

De zon deed heus wel zijn best af en toe hoor.

Het was af en toe meer schaatsen dan skiën…

Om half één vonden het we tijd voor warme chocolademelk met slagroom, die dronken we bij Krings Alm, een mooi restaurant op de piste. We hadden twee heerlijke luie stoelen en zaten bij de open haard, not bad.

Helaas voel ik me nog steeds niet top… Ik voel migraine op komen. Voor de tweede keer deze week. You’ve got to be kidding me. Ik denk dat mijn lichaam me iets probeert te vertellen (doe iets rustiger aan…)

In de hoop mezelf te redden van een echte migraine aanval eet ik worst met patat en mayo en drink ik cola, het enige waar ik zin in heb.

Maar het mag niet baten, ik ski na de lunch naar beneden, zonder helm, omdat mijn hoofd de helm echt niet meer kan verdragen. In het hotel moet ik meteen naar het toilet en ik zal je alle verdere details besparen. Ik neem een migrainepil en kruip onder de dekens.

Anderhalf uur later word ik herboren wakker. Marloes is inmiddels ook terug en brengt me een schaaltje met Nibbits. Heerlijk!

Rond een uurtje of 17.00u lopen we naar het ‘centrum’. Obertauern heeft niet echt een centrum zoals veel andere Oostenrijkse skidorpen, alles ligt een klein beetje verspreid, maar er is wel een deel waar net iets meer winkels en restaurantjes liggen. Onderweg komen we een piano van ‘The Beatles’ tegen. In 1965 (dit weekend precies 50 jaar geleden!) namen The Beatles in Obertauern een film voor hun album ‘Help’ op. Er zijn dit weekend daarom allerlei Beatles-activiteiten in Obertauern.

Dit is echt (echt) mijn laatste wintersport van het seizoen, toch kan ik het niet laten om nog even tussen de mutsen te snuffelen. Die ik absoluut niet nodig heb. Ik kan me gelukkig inhouden.

We doen vandaag après skiën op een iets andere manier dan gisteren. Aller eerst drink ik alleen cola en geen alcohol, ten tweede zitten we op een loungebank en luisteren we naar klassiekers van Eric Clapton en The Beatles, in plaats van ‘Hey, wir wollen die eisbären sehen.

Après ski in Granny style dus. Maar hé ik ben al lang blij dat ik niet meer in bed lig… En het lijkt me met alle pillen die ik vandaag geslikt heb niet echt handig om nog alcohol te drinken.

Na onze drankjes in de loungebar gaan we naar Lürzer Alm, een après ski tent en restaurant. Het is er nog lekker rustig dus we hebben nog niet besteld, of onze bestelling staat al op tafel. Ik ga voor spare ribs, Marloes gaat voor een curry met rijst.

Samen delen we een chocolade mouse met aardbeien jam.

Grijs op grijs, kan prima… (spiegelselfie).

Na het eten lopen we terug naar ons hotel, het is zo’n twintig minuten lopen, maar die wandeling en frisse lucht kan ik prima waarderen. Ik heb nu al zin om morgen wakker te worden, wat zal ik fit zijn ;-).

Terug in het hotel lees ik mijn zusjes hardloopblog, heel slecht, maar door de migraine van ‘s middags ben ik helemaal vergeten de blog te lezen. Gelukkig vertrouw ik mijn zusje volledig en ze heeft mijn vertrouwen wederom niet beschaamd.

En zo eindigen wij… in bed met onze MacBooks, zoals het ware bloggers betaamd.

Liefs,
Annemerel

The post SNAPSHOT DIARY: 22/3 appeared first on Annemerel.