De blogtoekomst

Die is heel anders dan die van bloggers uit de meeste andere landen, naar mijn idee. Korter, spontaner (zo lijkt het althans, maar dat kan natuurlijk semi-spontaan zijn) en nóg meer gericht op beeld. Een beetje zoals Instagram. Volgens mij werkt deze manier van bloggen als een trein (want als het op Instagram werkt, waarom dan niet op blogs?) en ik denk dat dit de blogtoekomst is. In Scandinavië lopen ze immers altijd vooruit als het aankomt op trends en ontwikkelingen.

Scandinavische blogs voelen meer zoals een dagboek. Als een Scandinavische blogger nagellakjes ontvangt – om maar wat te noemen- dan maakt ze er bijvoorbeeld gelijk een foto van, die ze gelijk op haar blog publiceert (zodat ze de lakjes zo snel mogelijk kan laten zien). Vervolgens laat ze later nog swatches zien van haar favoriete lak of van alle lakjes als de blogger denkt dat de collectie dat waard is. Maar op een Scandinavisch blog zul je bij die swatches nooit een uitgebreide review lezen. In plaats daarvan staat er bijvoorbeeld: ‘I love this collection. The application of some is a bit tough, but you get used to it’. Of zoiets dergelijks. Scandinavische bloggers schrijven eigenlijk alleen wat de lezer wil weten. De lezer is niet bezig met waarop een nagellakcollectie is geïnspireerd en negen van de tien andere dingen die door een marketingafdeling zijn bedacht (toch?). Die wil gewoon zien hoe de kleur van de lak is op de nagel en hoe goed de nagellak dekt. En nog wat extra info als deze benoemenswaardig is (dat het kwastje heel fijn is of helemaal niet, dat de lak heel goed blijft zitten of juist helemaal niet, etc.). Zo is het voor mij tenminste: ik volg ontelbaar veel blogs, dus ik wil het liefst alles zo beknopt mogelijk kunnen lezen en zien.

Ik zou ook heel graag op de Scandinavische manier willen bloggen, maar er zijn een paar drempels die me tegenhouden. Om te beginnen de kracht van de gewoonte: ik merk dat ik het moeilijk vind om te veranderen wat ik altijd gedaan heb. Ik ben bang dat ik het misschien toch niet vind werken, maar dan niet weer terug wil. Ik wil niet steeds ergens aan beginnen en er dan op terugkomen, ik wil duidelijkheid en herkenbaarheid bieden.

Ten tweede: Google wil graag dat ik veel schrijf. Stomme Google.

Ten derde: ik zou echt een beetje het gevoel hebben dat ik me er met deze manier van bloggen te makkelijk vanaf maak. Zeker omdat ik full time blog, zou ik denken dat jullie denken: als ze zo “gehaast” een blogpost maakt, wat doet ze dan de rest van de dag? En dat begrijp ik goed. Maar als ik korter en bondiger zou bloggen dan kan ik misschien wel drie blogposts per dag maken in plaats van twee. Of de kwaliteit van mijn blogposts verder verbeteren. Of iets anders nuttigs doen. Maar als ik consequent nog maar één zin over nagellak zou schrijven, in plaats van tien, dan zou ik toch het gevoel hebben dat ik me tegenover jullie moet verantwoorden.

Ten derde: ik weet niet of ik wel spontaan kán bloggen. Mijn leven is gewoon niet zo spontaan, ík ben niet zo spontaan. Ik blog nooit heel nonchalant (al hoop ik dat dat soms wel zo lijkt): ik maak best wel bewuste en strakke planningen voor wat ik wanneer wil doen. Planningen waar ik overigens niet spastisch in ben: ze zijn maar een leidraad voor mezelf en ik zie niet in waarom ik er bij nader inzien niet vanaf zou mogen wijken. Dat doe ik dus ook aan de lopende band. Dit klinkt tegenstrijdig, dus misschien ben ik dan toch spontaner dan ik zelf denk.

Toen ik ooit begon met bloggen ging dat snel en nonchalant en ik mis dat regelmatig: soms heb ik echt het gevoel dat mijn leven mijn blog is en andersom, dat er bijna geen onderscheid meer is. Dat vind ik opzich niet erg – ik vind bloggen heel leuk en ik moet mezelf soms echt dwingen het níet te doen-, maar ik denk dat het mijn blog niet altijd ten goede komt: je kunt alleen maar bloggen als je daarnaast ook lééft. Waar moet je anders over bloggen?

Ik denk dus dat leven en daar tussendoor kort maar krachtig over bloggen de toekomst is. In plaats van als blogger je dagen vullen met artikelen van 500 woorden schrijven (dat zou ik best missen hoor, jullie weten hoeveel ik van schrijven houd…) en producten vanuit elke mogelijke hoek fotograferen. Wat denken jullie?

The post De blogtoekomst appeared first on fashionisaparty.com.