WONEN De baby- en kinderkamer

Toen we de eerste keer onze nieuwe woning bezichtigden, hadden we nog geen weet van la petite in mijn buik. De keer daarna wel :-) en we realiseerden ons dat we direct één van de 4 slaapkamers kunnen inrichten als babykamer. Vroegâh zou ik stapels woonmagazines doorgespit hebben en talloze moodboards hebben gemaakt. Nu verzamel ik al mijn inspiratie door deze simpelweg te pinnen op mijn Home Sweet Home // Petite-board. Dat scheelt niet alleen bakken met geld (ongemerkt gaf ik tientallen euro’s uit aan mijn tijdschriftenverslaving, zo bekende ik in mijn Glossy-verslaafd?-column), ik kan binnenkijken bij vééééél meer leuke huizen dan de selectie die door woonbladen gemaakt wordt. Inmiddels hebben we een goed beeld bij de inrichting van de babykamer.

We kiezen ervoor om de babykamer redelijk neutraal in wit- en natuurtinten te maken, met kleurrijke accenten door accessoires. Mijn handen jeuken om te gaan klussen en ik surf uren op Marktplaats, op zoek naar de leukste tweedehandsjes.

Als er één meubel is waar wij in willen investeren, is het een degelijke, gekleurde kledingkast. Niet in mierzoet meisjesroze, maar in mintgroen of een andere pastelkleur. Een kledingkast die kan meegroeien van baby- naar kinderkamer en desnoods meeverhuisd wanneer onze dochter gaat studeren, waar de kast dan in haar studentenkamer pronkt (okay, enigszins ver vooruit gedacht, maar you get my point).

Een tweedeurskledingkast als gekleurde eyecatcher in de kamer, want de muren verven we RAL-wit en de vloer wordt eiken laminaat (zoals op de afbeelding). Met één gekleurd meubelstuk dat de aandacht krijgt, willen we de andere meubels rustig houden. Anders wordt het wel erg hysterisch druk. Een degelijke kledingkast gaat jaren mee en dus zijn we bereid om hier wat meer geld aan uit te geven of zelf de handen uit de mouwen te steken en een oude, eiken kast te verven. Vaak zijn de brocante, gekleurde kasten die je kant-en-klaar koopt ook kant-en-klaar voor je portemonnee, dus deze klus vereist denk ik het grootste zoekwerk. Als iemand een tip heeft voor een loods of meubelhandel die soortgelijke kledingkasten verkoopt, hoor ik het graag :-).

Natuurlijk slaapt de baby eerst in een ledikant, voordat ze een groot bed krijgt. Ons plan is om het eerste halfjaar de baby op onze slaapkamer te laten slapen, zogenaamd co-sleeping. Niet in bed, maar met een ledikantje dat vast aan ons bed staat. Deze co-sleepers zijn reteduur, maar er zijn online talloze DIY’s en Ikea hacks te vinden. René is best handig, dus ons plan is om een ledikantje zelf naar een co-sleeper te verbouwen. Als je geïnteresseerd bent waarom wij willen co-sleepen, zijn er talloze argumenten te vinden als je zoekt op “co-sleeping with baby benefits” etcetera.

Ik ben geen moedermaffia die zegt dat je perse moet co-sleepen voor het welzijn van je kind, dus als jij je baby’tje op een eigen kamer laat slapen: ook prima. Maar wij kiezen er – na uitvoerig leeswerk – samen bewust voor om baby een tijdje op onze kamer te laten slapen. Bovendien denk ik dat ik haar de eerste tijd gewoon supergraag om me heen wil hebben en bewonderen hoe ze slaapt, beweegt, geluidjes maakt en alles :-).

Geschikte bedjes om te DIY-en zijn o.a. de Ikea Sniglar en de Ikea Gulliver, die ik voor gemiddeld 15 à 25 euro op Marktplaats voorbij zie komen. Ik heb het al vaker geschreven, wij hebben geen moeite met tweedehands voor zowel kleding als meubels. Een matras vind ik wel fris om nieuw te kopen, maar een bed is slechts een ombouw. Als de kwaliteit van het bed goed en veilig is, koop ik deze liever goedkoper op Marktplaats. Geld dat we overhouden kunnen we vast beter gebruiken voor luiers, een spaarrekening voor later of de kledingkast ;-).

De commode is nog zo’n item waar we niet teveel geld aan willen uitgeven. We zijn beiden langer dan gemiddeld (ik ben 1.84 en René is 1.90) en na onze woon- en babywinkeltrip kwamen we tot de conclusie dat veel commodes te laag zijn. Daar krijgen we gegarandeerd een hernia van, aangezien je talloze luiers per dag schijnt te verschonen ;-). Op het forum voor lange mensen (dat blijkbaar bestaat!) las ik dat veel lange ouders de Ikea Malm ladekast met 4 lades als commode gebruiken. Nu heb ik deze Malm zelf al in huis voor mijn make-up, panty’s en andere accessoires en ik moet zeggen: daar sta ik heel prima aan!

De Malm is alleen niet zo breed en je hebt natuurlijk ook ruimte nodig voor luiers, kleding en God weet wat nog meer op zo’n commode. Waar zouden we zijn zonder internet, want ook zoeken op “Ikea Malm changing table” levert geweldige inspiratie op voor handige oplossingen. Zoals de afbeelding hierboven, waar de handige vader of moeder in kwestie een extra plank heeft gebruikt om ruimte te creëren. René was direct enthousiast, wat een geluk voor mij ;-) (geen hulpkreet, want mijn man houdt best wel van klussen en doet dit best aardig). Geen John Williams over de vloer hiero.

Bovendien kun je de Malm – nadat je hem hebt ingezet als commode – later ook weer hergebruiken voor speelgoed, ondergoed, sokken en alle andere zooi die je wil opruimen in een kinderkamer (kan ik zo inschatten ;-). Plank eraf en je hebt weer een ladekast! Geen credits voor mezelf, maar voor alle handige klussers die dit soort ideeën delen via Pinterest en websites.

Wat ik ook een mooie en stijlvolle oplossing vind, is de Ikea Hemnes als commode. Stiekem vind ik deze nog mooier dan de Malm en je hoeft er geen extra plank op te bouwen, want de commode is breed en ruim genoeg. Mijn schoonzusje gebruikt deze commode voor haar twee kinderen en is heel enthousiast. Ook op fora lees ik positieve verhalen over de Hemnes als commode. Ik F5 dus lekker vaak op Marktplaats ;-).

Hoe leuk is dit! Een voorleeshoekje waar je zelf lekker kunt voorlezen en je kind later zelf ook kan lezen en hangen. Wat simpele Ikea Ribba houders en klaar ben je. Mijn lievelingskinderboek is trouwens Rupsje Nooitgenoeg, dat is ook het eerste boekje dat ik voor haar heb gekocht. Als ze net zo leesgek wordt als ik, bereid ik me vast voor dat ik aan deze plankjes niet genoeg heb straks ;-). Wat is eigenlijk jouw lievelingsboek uit je kindertijd? Naast Rupsje Nooitgenoeg was ik ook fan van Dribbel (wat een ontdekkingen kon je doen met al die uitschuifplaatjes zeg ;-) en Dikkie Dik.

Wat ik leuk vind aan deze afbeelding, is dat je op deze manier kleur geeft aan de kamer, zonder dat je direct jàààààren vastzit aan een verfkleur of behangetje. Met de witte muren en eiken vloer kun je kleurrijke accessoires, boeken, knuffels, pompons (die ik geweldig vind!) en textiel in overvloed toevoegen, wat veel gemakkelijker te verwisselen is dan een muur opnieuw verven.

Als mijn kind fan wordt van Dribbel, Dora, K3 of (hopelijk ;-) Disney, koop ik liever een dekbedovertrek, knuffel, kussen of poster van haar idool, dan de hele kamer in die stijl te veranderen met behang of vloerbedekking in die print of dat motief. Als de fase dan weer voorbij is, ruimt dit een stuk makkelijker op ;-).

Dit is een behoorlijke meisjeskamer, maar toch vind ik dit niet schreeuwen: IK BEN EEN ROZE PRINSES EN WELCOME TO MY CASTLE! ;-) Juist omdat de muren en vloer rustig en neutraal zijn, kan ze helemaal los met haar popjes, dekbed, posters, kleed, accessoires en speelgoed. Zo hoef je ook de kamer niet vier keer over te verven als ze van haar Mean Girls periode overgaat naar haar gothic look (hoi pubertijd). Je vervangt simpelweg het Marilyn Monroe dekbed door dat van Marilyn Manson en geeft dat kind wat extra eyeliner. Klaar ben je ;-). Misschien denk ik er nu te simpel over hoor, misschien weersta ik straks ook de smeekbedes van mijn dochter niet als ze snikkend roept dat ze ‘OOK EEN DORA THE EXPLORER KAMER WIL NET ALS IEDEREEN IN DE KLAS!’

Maar ik zou haar willen leren dat we als ouders en kind een hele goede compromis kunnen sluiten. Wél het Dora-dekbed, de wekker en ingelijste printjes boven haar bed, NIET de roze verf op de muur. Voor je het weet is Dora uit de gratie en dan kan je weer aan de gang. Ik spreek uit ervaring, want ik ben zo’n ontzettende wispelturige weegschaal dat ik vaak spijt heb gehad van o.a. mijn knalroze behang en panterprint, of van mijn barokbehang (dat was ‘in’ tijdens mijn studententijd). Daarna zat ik er mooi mee, tot de volgende trend zich aandiende.

Ons eigen huis is daarom ook neutraal qua muren en vloer, dat geeft me bovendien meer innerlijke rust om in thuis te komen (klinkt een beetje zweverig, maar ik denk dat je wel snapt wat ik bedoel, toch?). Ik heb geloof ik wel 17 (!) verschillende kussenhoezen voor 8 kussentjes op de bank, dat varieert een stuk prettiger voor me ;-). Als ik dan zin heb in etnisch (dat leek me zo leuk die Afrikaanse prints, maar die liggen ook alweer even in de kast), pastel of camp (hoi panterprint en glitter), kost dat me slechts het wisselen van de kussens als moeite. Als onze dochter ook maar enigszins op mij lijkt, is een rustige kamer daarom voor haar ook veel beter ;-).

Op de dag dat deze blog verschijnt, zijn we al een flink aantal dagen in de weer met verf, laminaat en al het andere dat komt kijken bij klussen en verhuizen. Als het af is, hoop ik wat foto’s te kunnen delen. Ik vind het té gaaf dat we een echt grote-mensen-huis hebben gekocht, waar straks heel volwassen een gezin met baby’tje in woont. Oh my gawd I’m growing up so fast! ;-)

Wat voor kinderkamer had jij vroeger? Zou je de baby- of kinderkamer voor je (toekomstige?) kind heel specifiek inrichten of ook meer neutraal en rustig? Ik ben ook erg benieuwd naar handige tips en ervaringen van ervaringsdeskundigen (meelezende moeders en vaders :-) op het gebied van babykamers, commodes etc.!

Liefs,
Lindsay