Weer wat projectjes af

Nu de rust in mijn lijf wat terug keert, lukt het me om weer wat bezig te zijn en haakprojectjes op te pakken. Inmiddels heb ik weer wat dingetjes af en die laat ik graag zien. Make-up en alles daaromheen, persberichten etc. zijn in deze vakantie-periode trouwens niet zo ‘actief’, dus op het moment weinig interessant nieuws daarover maar dat komt vanzelf wel weer.

Laat ik eerst de wat kleinere werkjes zien. Voor de meesters en juffen van de kinderen -ze hebben allebei een meester én een juf- wilden ze graag aan het eind van het jaar wat tastbaars geven. Geen snoep, bonbons o.i.d. maar een klein zelfgemaakt kadootje.

De juffen kregen toch wat lekkers maar niet eetbaars. We maakten voor ieder twee cupcakes. Ze vielen erg in de smaak .

Voor de meesters kozen we voor een uiltje, zij zijn immers de ‘wijze uilen’ van school . Deze foto’s zijn van eerder gemaakte uiltjes maar zulke hebben we dus gegeven, natuurlijk bij alle kadootjes een lief handgeschreven briefje erbij.

Al een tijd geleden, ergens in maart/april, ontstond het idee om een vriendschapsdeken voor de kinderen te maken. Ze zijn immers vaak ziek thuis en kruipen dan moe met een dekentje op de bank. Altijd pakten ze een saai fleece-deken en ineens bedachten we dat het wel erg leuk zou zijn om een vriendschapsdeken te maken van lapjes die door anderen gehaakt waren. Zo zou er een bont gekleurde deken vol liefde en vriendschap ontstaan, zodat de kinderen op de mindere momenten, de liefde van anderen zouden voelen.

Ik plaatste een oproep in een grote facebook haakgroep en mijn vriendin -en beheerster van een fb Weggeefhoek/groep- plaatste mijn oproep op haar weggeefgroep. Als gevolg daarvan ontstond een explosie van berichten en reacties en de lapjes stroomden binnen.

Wat een lieve mensen zijn er toch op de wereld! Als er iemand is die onze maatschappij nog egoïstisch durft te noemen.. niets is daarvan waar. Zoveel meelevende mensen die belangeloos lapjes haakten en naar ons brachten of opstuurden. Binnen een paar weken had ik meer dan genoeg lapjes om de dekens compleet te maken. Zelf haakte ik de namen van de meiden in reliëf, deze plaatste ik uiteindelijk bovenaan op de deken.

Het aan elkaar haken van de lapjes was nog best een werk. Niet alle lapjes waren even groot en dus moest ik om sommigen een extra toer haken. De meisjes mochten zelf een rand om hun deken kiezen en Evi koos voor een rand van bloemetjes. Ik heb dus zo’n 236 losse bloemetjes gehaakt .

We kregen zoveel lapjes opgestuurd dat ik lapjes over had en er nog een mooi kussen bij maakte (en toen nóg wat lapjes over hield).

Maar het resultaat mag er zeker wezen, zowel de dekens als het kussen zijn erg leuk geworden en ik ben er erg trots op en mijn meiden ontzettend blij. De dekens worden dagelijks gebruikt en zeker op de slechte momenten, geven ze veel troost aan ze. Een hoop naastenliefde. Mooi hè?

Omdat ik nooit klaar ben met haken en steeds weer nieuwe projecten zie (en die ik echt niet kan weerstaan, hihi), hoef ik me voorlopig nog niet te vervelen. Ik heb nog wat projecten om af te maken en kan niet wachten om met nieuwe te beginnen. Heerlijk om de vakantie door te komen.

Wat ga jij in de vakantie doen? Ga je nog weg of blijf je thuis en geniet je van de Nederlandse zon?