SNAPSHOT DIARY: 23/3

Goedemorgen kwart voor zeven, ik wil een foto van het uitzicht vanuit mijn raam maken maar mijn telefoon staat op de selfie-stand. Bekend probleem? Lekker met die mascara onder mijn ogen en die ‘dode’ blik nog in mijn ogen… maar hé het licht zorgt ervoor dat mijn huid er op een paar plekjes na prachtig uit ziet ;-).

En dit is waar het allemaal om ging, het uitzicht…

Gisteravond sliepen we al rond half elf dus om half zeven ben ik klaar wakker. Marloes ligt nog even ‘een soort van’ te slapen, maar ik heb geen zin meer om terug naar bed te gaan. Ik heb al ruim een week geen plank meer gedaan dus ik vind het een mooi moment om dat weer even op te pakken. Plank-selfie…

Marloes is wakker-wakker en het is tijd om onze kamer op te ruimen en onze tassen in te pakken, vanmiddag rijden we helaas alweer naar Nederland. Eigenlijk stond er op de planning om tot en met dinsdag te blijven, maar we hadden allebei nog zoveel andere dingen te doen dat we toch maar besloten een dagje eerder terug te rijden. Scheelt een heleboel stress zeg maar.

Ja, zoveel tassen en spullen had ik echt nodig voor een weekend.

Altijd hetzelfde ontbijt in hotels. Lekker saai!

Het is net half negen en we zitten al in de lift, als één van de aller eerste. Wie denkt dat ik de enige ben die selfies maakt zit fout, Marloes doet het stiekem ook hoor!

Kijk nou, first tracks! Er is nog niemand op deze piste geweest. Magic.

En dat levert dus dit soort happy faces op!

Maar kijk dan ook hoe mooi het er uit ziet…

De dag na een sneeuwdag is al-tijd mijn favoriete dag. Want je hebt niet alleen mooie pistes, naast de pistes ligt er ook nog een laagje nieuwe sneeuw.

Waar je engeltjes in kunt maken!!!!!!

En lekker in kunt rollen enzo….

Maar dan is het toch echt tijd voor de laatste pistes en dat is bitterzoet.

Dat was het dan, voor nu… voor dit seizoen.

Snel omgekleed en klaar om op zoek te gaan naar een lekkere wiener schnitzel, ons laatste avondmaal. Of nou ja, lunch…

We eten onze schnitzel met frietjes op het zonovergoten terras van ‘Das Barbara’. Nog een laatste keer keihard genieten van een echte Oostenrijkse schnitzel. In Nederland krijg je zo niet hoor (en dan bestel ik ze eigenlijk ook nooit!).

Dag Hotel Winter, Dag Obertauern… Sad faces…

There we go! Marloes kruipt achter het stuur, ik maak een selfie. Goede rolverdeling.

Inmiddels zijn we een paar uur verder en zijn we in Duitsland, de koffie die ik bij een ‘echte koffiebar’ drink is mega ranzig. Het kan verkeren…

Gelukkig heb ik ook nog flessen met ‘gezond’ sap in mijn auto liggen. De sapjes komen van Marqt en zijn ‘gepascaliseerd’ en het schijnt dat de groenten en fruit die in het sap zitten op die manier al hun vitaminen behouden. Klinkt goed, ik ben geen scheikundige dus kan het niet controleren, maar het sap smaakt goed.

Marloes denkt dat groene sapjes gelijk staan aan ‘bleeghhhhhhhh’ maar ze neemt toch een slokje en is zo verrast dat ze meteen de receptuur van het groene sapje aan haar moeder doorstuurde met de vraag of ze dat kan maken.

Mooie zonsondergang in Duitsland…

En dan is het ineens donker. Marloes zit nog steeds achter het stuur en weet je, het is eigenlijk nog veel moeilijker om wakker te blijven als je niet achter het stuur zit. Even doe ik mijn ogen dicht, maar slapen doe ik niet.

Een roadtrip afsluiten in stijl, met McDonalds voer. Ik heb een McKroket en een McFlurry Stroopwafel. En nu ben ik er wel weer even klaar mee. Dit McDonalds avontuur was de druppel, nu gaan we weer ‘goed voor ons lichaam zorgen’. Na alle schnitzels, aperol spritz, frietjes en andere ellende heb ik echt weer trek in fruit, bananenpannenkoeken en rijstwafels met avocado en zalm.

Home sweet home. Marloes zet me af in Roosendaal waar mijn auto staat, ik rij alleen terug naar Den Haag. Ondertussen bel ik een uur lang met mijn zusje, want die heb ik eigenlijk al een week niet écht gesproken. Kan niet natuurlijk. Helaas kan ik bij thuiskomst mijn auto niet in de buurt parkeren en dat is balen, zeker als je zoveel spullen bij je hebt.

Pakketjes, pakketjes voor mijn deur!

Om half twaalf zit de eerste was al in de wasmachine.

Tien minuten later zit ik in bed met een kop thee en de laatste twee afleveringen van Glee. Ik heb meer tranen gelaten dan ik van te voren had ingecalculeerd, maar het was een mooi einde. De laatste vijf minuten heb ik nog twee keer opnieuw gekeken.

En toen was het ineens half twee en was het écht tijd om te gaan slapen. Dit was écht écht mijn laatste wintersportreisje van het seizoen. Ik weet dat ik het vaker gezegd heb.. maar nu is het serieus. Ok… behalve als ik nu word uitgenodigd op een SUPER VETTE PERSREIS, maar ik schat die kans op dit moment niet erg hoog meer in. Oh shit, ik krabbel al weer terug hè?! Maar hé, ik heb nu gewoon echt wel zin in lente. En eigenlijk ook wel in warm weer en zon en terrasjes en STRAND!

Liefs,
Annemerel

The post SNAPSHOT DIARY: 23/3 appeared first on Annemerel.