FILM: Tarantino’s vrouwen

In plaats van de Friday favourite film quote een ander filmgerelateerd thema op vrijdag. Ik ben groot Quentin Tarantino fan. Volgens mij is Tarantino een gevalletje love him of hate him. I friggin’ adore him. Als hij me zou bellen voor een rol, hoe klein dan ook (desnoods als stagiaire koffie rondbrengen op de set): ik zou het zo doen, gratis en voor niks. Ik heb de films van Tarantino inmiddels tientallen keren gezien. Vaak in de bioscoop, soms nogmaals in de bioscoop (zoals Kill Bill, ik bedoel: die effecten!). Ik heb veel van zijn films op DVD en eens in de zoveel tijd moét ik gewoon een Tarantino flick zien!

Ik kan honderduit schrijven over zijn geweldige scripts en dialogen, zijn voetenfetisj en of hij nu hét nu wel of niet met Uma Thurman doet (wat ik zó leuk zou vinden!). Feit blijft dat ik Tarantino geniaal vind. Hoewel de films van Quentin Tarantino gewelddadig en bloederig zijn, houdt de beste man wél van vrouwen. Ondanks dat er in Reservoir Dogs uit 1992 totaal geen (!) vrouwen spelen, maakt Quentin dat in films die daarop volgen meer dan goed. Natuurlijk heb ik mijn voorkeuren voor bepaalde karakters. Daarom mijn hommage aan Tarantino’s vrouwen.

1. Mrs. Mia Wallace in Pulp Fiction (1994)
Een coke snuivende, milkshake drinkende, twistende Uma Thurman met zwarte boblijn pruik, dat als gangsterliefje van Marsellus Wallace mannen uit ramen laat gooien, alleen omdat ze haar een voetmassage geven. I LOVE Mia. Pulp Fiction uit 1994 is mijn favoriete Tarantino flick (denk ik, ik wil eigenlijk niet kiezen).

Goddamn, I said goddamn, wat vind ik Mia Wallace een gaaf karakter. Ik vind haar zo tof dat ik meerdere keren in haar huid gekropen ben (themafeest en carnaval). Wanneer Mia het zakje poeder in Vincent Vega’s jas aanziet voor cocaïne terwijl dit heroïne is, lijkt haar laatste uur geslagen. Gelukkig is daar de beroemde spuit adrenaline, midden in haar hart. En Mia zit ook in mijn hart.

2. Alabama Whitman, later Alabama Worley uit True Romance (1993)
Bovenstaand shot is uit mijn favoriete scène met Alabama, gespeeld door Patricia Arquette. Alabama wordt bruut in elkaar geslagen door een gangster, gespeeld door wijlen James Gandolfini. Ze weet donders goed waar de coke is (onder het bed), maar hell no dat ze haar man Clarence en zichzelf verraadt.

Alabama is een call girl – géén hoer - dat is iets heel anders, legt ze uit aan haar date Clarence. Ze is ingehuurd door de baas van Clarence om hem een leuke avond te bezorgen op zijn verjaardag. Maar het blijkt True Romance en samen overleven ze de hele film om – so cool, you are so cool – lang en gelukkig te leven met hun zoontje Elvis. Alabama is misschien niet je stereotype powervrouw (hey, ze begint de film als escort bij een erg lelijke en enge pimp: Drexl), maar wordt naarmate de film vordert steeds sterker als personage. Uiteindelijk redt ze Clarence én de koffer met geld. Alabama is een heerlijke white trailer trash escort, die uiteindelijk de heldin wordt, inclusief geweldige outfits.

3. Beatrix Kiddo aka Black Mamba aka The Bride aka Mommy uit Kill Bill (2003/2004)
Dûh! Hoe kan Kill Bill niét in de top-3 staan? Het verhaal van Kill Bill ontstaat wanneer Uma Thurman en Quentin Tarantino samen aan Pulp Fiction werken. Samen bedenken ze The Bride. Het duurt 10 jaar voordat ze tijd vinden in hun werkschema’s om hun kindje vorm te geven. Maar het is het wachten helemaal waard! Ik heb Kill Bill 1 en 2 meerdere keren in de bioscoop gezien. Vorige week heb ik ze weer eens bekeken tijdens een Kill Bill marathon en de film blijft ge-wel-dig.

De vechtscènes, de cast, de mix tussen animatie en film, de opbouw en de karakters uit de film, zucht! Maar niets overtreft de rol van Uma Thurman als The Bride. Ze kan rustig sterven. Bij wijze van spreken dan, ik gun haar nog vele prachtige films. Maar geen film zal in de buurt komen van deze. De vertolking van een rol die voor jou geschreven is, wat een eer en kans die te mogen spelen.

In 2003 koop ik gele Onitsuka Tigers, net als Uma in de film draagt. Een geel trainingspak scoor ik (helaas) niet, maar hoe tof zou die outfit zijn? Ook wil ik net zo goed kunnen vechten, een Hattori Hanzo zwaard en een dochtertje zo zoet als B.B. En natuurlijk de Five Point Palm Exploding Heart Technique beheersen.

4. Elle Driver aka California Mountain Snake in Kill Bill (2003/2004)
Ik snap dat Beatrix en Elle natuurlijke vijanden zijn. Elle haat Beatrix omdat Beatrix de grote liefde van Bill is. Elle is de tweede vrouw. Elle is de California Mountain Snake en Beatrix de Black Mamba. Maar hoe tof is Elle’s introductie in Kill Bill, right? Dat fluitje zal nooit meer hetzelfde zijn. In Elle’s kleding ben ik ook wel eens op stap geweest. Tijdens carnaval, niet op je reguliere zaterdagavond. Ik ben wel fan, maar geen freak ;-P. Ooglapje, zusterspakje, de hele avond werd er naar me gefloten ;-).

Mijn man vindt Daryl Hannah (die Elle speelt) iets woest aantrekkelijks en lelijks tegelijk hebben. Hij vindt haar kijklijn te breed ofzo. Laat het Elle maar niet horen. Voor je het weet vergiftigd ze je vissenkoppen of stopt ze een zwarte mamba in je koffer. Ik vind Elle tof omdat ze zulke gave outfits draagt en heerlijk cynisch is. Bovendien is haar einde onzeker. Alle namen worden van de Kill Bill lijst gekruist, maar bij haar naam staat een vraagteken. Toch hoop ik niet op een sequel. Kill Bill is precies goed zo. Perfect zelfs. Desalniettemin zie ik op IMDB dat er een Kill Bill: Vol. 3 pagina is. Ik ben erg benieuwd.

5. Jackie Brown, subliem gespeeld door Pam Grier in de gelijknamige film (1997)
You gotta love Jackie. De actrice Pam Grier werd in de jaren ’70 bekend door blaxploitation films: film die aanvankelijk voor een zwart publiek gemaakt werden en waarin zwarte acteurs de hoofdrollen spelen. Tarantino liet zich door dit genre inspireren in films als Jackie Brown en Django Unchained. Hoe cool is het dat hij dé ster uit die tijd, Pam Grier, in 1997 cast als Jackie in Jackie Brown.

Jackie probeert het hoofd boven water te houden en smokkelt soms wat centen het land in voor Ordell, gespeeld door Samuel L. Jackson. Wat Jackie niet weet is dat de FBI haar én Ordell al een tijdje in de gaten houden. Ze weet het met de politie op een dealtje te gooien, maar speelt met vuur. Ik vind Jackie cool, ze zit tot haar nek in de shit en nog geeft ze attitude. Sommige scènes in Jackie Brown zijn legendarisch, zoals die over de AK-47 en de (zeer kortstondige) chemie tussen gangster Robert De Niro en beachbabe Bridget Fonda. Maar Jackie steelt uiteindelijk de show. En een half miljoen dollar.

There you go! De vijf Tarantino vrouwen waar ik het meest van hou. Ik wil een speciale shout out doen naar enkele andere Tarantino babes die individueel misschien minder sterke karakters spelen, maar toch prachtige rollen vertolken.

Alle Death Proof vrouwen, maar in het bijzonder Jungle Julia, Butterfly en Zoë Bell.

Sorry voor mijn taalgebruik, maar de lapdance scène met Butterfly is één van de geilste dansjes die ik ooit gezien heb. Stuntman Mike is a lucky guy.

Jungle Julia is een bitch. Maar wel een leuke. Haar quotes zijn awesome. Zoë Bell is de stuntvrouw die voor Uma Thurman werkt in Kill Bill. Het klikt tussen Zoë en Quentin en tadaa: hij schrijft haar in Death Proof. Zie je, Tarantino houdt van vrouwen.

O-ren Ishii in Kill Bill

De monoloog van Lucy Liu, waarin de afkomst van haar karakter O-Ren ter discussie gesteld wordt, is ijskoud. We zien O-Ren’s geschiedenis van kleins af aan als stripverhaal geanimeerd. Dat vind ik geniaal bedacht. O-Ren Ishii, van Amerikaans, Chinees en Japanse komaf (maar daar hebben we het verder dus vooral niét over), is daarom het noemen waard.

Kate Fuller (Juliette Lewis) en Santanico Pandemonium (Salma Hayek) uit From Dusk Till Dawn (1996)
Tarantino en vampieren: een spekkie voor m’n bekkie! Hoewel de film ietwat kitsch en overdreven is (jôh?), blijft ‘ie leuk. Ik heb de soundtrack ook, inclusief het ‘All right, pussy, pussy, pussy! Come on in pussy lovers!’-nummer.

Behalve voeten houdt Tarantino ook van poesjes, denk ik.

Maar vooral van voeten. Hier zie je Quentin Tarantino himself, zuigend aan de teen van Salma Hayek.

Melanie, het domme blondje uit Jackie Brown, gespeeld door Bridget Fonda.

Ordell: Goddamn girl, you gettin’ high already? It’s just 2 o’clock!
Melanie: It’s that late?
Ordell: You know you smoke too much of that shit, that shit gonna rob you of your own ambition.
Melanie: Not if your ambition is to get high and watch TV…

LOL!

Voorspel volgens Louis (Robert De Niro) en Melanie (Bridget Fonda).
Louis en Melanie kijken naar een paar foto’s aan de muur.

Melanie: That’s Japan.
Louis: Uh, looks like… I can… It shows…
Melanie: Wanna fuck?
Louis: Yeah.

Drie hele minuten later. Haha. Hoe het uiteindelijk eindigt tussen Louis en Melanie is misschien wel het grappigst. Maar ik spoil al zoveel met deze blog, misschien heb je sommige films nog niet gezien. Dan heb je wat te doen dit weekend ;-).

Bridget von Hammersmark en Shosanna uit Inglourious Basterds (2009)

Ik als kwart Duitse kan Inglourious Basterds goed hebben. Extra leuk zelfs, zo had iedereen WOII willen eindigen, toch? Tarantino is de eerste regisseur die een oorlogsfilm anders laat eindigen dan de werkelijkheid. Veel mensen haken af bij de onrealistische scripts die Tarantino schrijft en dat mag. Ik vind het eerlijk gezegd wel wat hebben, een oorlogsfilm waarvan het einde anders is dan je al die jaren uit de geschiedenisboeken hebt geleerd ;-).

Diane Kruger in de rol van Frau von Hammersmark in de kroeg waar ze ‘Wie ben ik’ spelen, is in mijn optiek één van de spannendste scènes uit de film. Shosanna is het bange meisje (dat niets vergeet) en verandert in een sterke vrouw die wraak neemt voor al het kwaad wat haar (volk) in de film is aangedaan.

THE END :-)

That’s all folks. Heb jij films van Tarantino thuis of vind je zijn films niets? Wat zijn jouw favoriete karakters, als je net als ik Tarantino fan bent?

Liefs en een fijn weekend,

Lindsay