SNAPSHOT DIARY: 13/7

We ontbijten vandaag in Bardolino, maar voor die tijd moet ik nog snel even een blog online zetten. Ik bid voor goed internet zodat ik mijn familie niet al te lang hoef laten wachten.

Gelukkig is het klusje binnen een uur geklaard en kunnen we weg! Hoewel er voor de hele dag regen voorspeld is schijnt de zon! Altijd mooi meegenomen. Omdat we op regen zijn ingesteld wordt iedere minuut zon nu extra veel gewaardeerd.

Jup, het is maar goed dat ik hardloop…. Ik wil niet eens denken aan de hoeveelheid calorieën en slechte koolhydraten die hier in zitten. Gelukkig is het lekker en vult het goed….

Na het ontbijt maken we een wandeling door Bardolino om het ontbijt nog een beetje te laten zakken. We moeten namelijk ook nog een ijsje eten en op dit moment kan niemand daar aan denken. Bijzonder… op het voeren van de eendjes staat een boete van 50 euro. Pffffffffft.

Het is nooit te vroeg voor Aperol (ijs). Het maken van deze family selfie was risky business, het chocolade ijs van mijn vader lekte namelijk enorm. Natuurlijk zat mijn witte blouse na de foto onder het chocolade ijs. Alles voor een goede selfie ;-).

De zon schijnt nog steeds en we gaan meteen naar het zwembad zodat we iedere zonnestraal vangen.

Naast met mijn voeten in het zwembad, lees ik weer een boek. Ik lees nu Uganda Be Kidding Me van Chelsea Handler. Het vorige boek dat ik las was nogal emotioneel en als ik zeg nogal emotioneel dan bedoel ik dat ik twee dagen na het uitlezen van het boek nog steeds een brok in mijn keel heb. Ik had even iets luchtigers nodig dus.

We lunchen bij het zwembad om half vier (iedereen zat voor die tijd nog vol van de croissant en het ijs) worstenbroodjes staan er op het menu. Lekker fout.

Dan wordt het eindelijk bewolkt en besluit ik mijn nagels in de schaduw te lakken. Geen succes, mijn nagellak is zo dik en stroperig, het lijkt wel alsof er allemaal haren inzitten. Maar geen nagellak is ook geen optie, want mijn nagels zijn nog steeds geel/roze.

Ik besloot dat het tijd was voor een update van mijn CV, dat zijn van die klusjes waar je vaak geen tijd voor hebt. Ik ben zo’n twee uur met mijn CV bezig geweest, uiteindelijk heb ik mijn oude CV gewoon volledig geschrapt en ben ik opnieuw begonnen.

We eten ‘s avonds in één van de restaurants op de camping. Natuurlijk kies ik voor Spaghetti Vongole Veraci, ik word gecomplimenteerd op mijn goede Italiaans door de ober. Grappig: mijn vader en moeder bestelde vorige week bij dezelfde ober en terwijl zij net als ik in het Italiaans bestelde, werd hen gevraagd of ze misschien Duits of Engels wilde bestellen. HAHAHAHA. Tot twee keer toe. Ze konden het dan ook niet echt hebben dat ik wél werd gecomplimenteerd. Maar heeft weinig met mijn Italiaans te maken hoor. Ik bestel dit gerecht nu al zo lang en zo vaak dat ik het inmiddels in prachtig Italiaans kan uitspreken. Vraag me vooral niet om iets anders in het Italiaans te zeggen ;-).

De culinaire maaltijd van mijn zusje…

‘s Avonds kijken we Duitsland – Argentinië en zijn we voor Duitsland. Maar er zijn heel veel Nederlanders voor Argentinië wat ik best wel flauw vind eigenlijk want het lijkt er meer op dat ze voor Argentinië zijn omdat ze willen dat Duitsland niet wint, dan dat ze daadwerkelijk willen dat Argentinië wint. De reden dat ik voor Duitsland was? Ze spelen veel leuker voetbal dan Argentinië, tegen Argentinië valt bijna niet te scoren en zelf scoren ze ook niet (veel). En daarnaast lijkt Müller op Toby van Pretty Little Liars. Hele goede reden, toch? Gelukkig kreeg ik mijn zin, maar toen lag ik inmiddels al in bed ;-).

Liefs,
Annemerel

The post SNAPSHOT DIARY: 13/7 appeared first on Annemerel.