LOVE: GirlsLove2Surf

Nadat ik eind juli SUP’te met de GirlsLove2Run Crew stelde ik voor om eind augustus een Beach Run door de duinen in Den Haag te plannen. We heten namelijk Girls love 2 RUN maar we rennen eigenlijk vrijwel nooit. STOM! Maar toen ik samen met Nienke (mijn nieuwe buurvrouw) begon met het plannen van deze Crewdate veranderde dat hardlopen al snel in iets anders… surfen. Net als SUP’en stond surfen al heel lang op mijn bucketlist, ook al wist ik van te voren dat ik geen talent zou hebben op de surfplank, dat maakte helemaal niets uit, zolang ik het maar zou overleven.

Overleven ja, want de dag van te voren begon ik ineens allemaal rampscenario’s te bedenken. Wat nou als ik die plank keihard op mijn hoofd zou krijgen en dat ik daar bewusteloos van zou raken en en en… Nou ja, dat zou toch kúnnen. Ik bedoel, dat ik van die plank ging vallen dat was me van te voren al wel duidelijk, dat ik die plank op mijn hoofd zou kunnen krijgen dat was ook een optie. Maar goed, ik schrijf dit nu en dat betekent dat ik dus nog leef. Gelukkig.

En halleluja, wat vond ik het leuk. Ik heb nog nooit zoveel gelachen tijdens een crewdate, misschien nog wel meer dan met SUP’en. Dit keer was het namelijk helemaal niet erg dat ik van die plank afviel, of dat ik er niet op kon staan, dat was namelijk ook gewoon heel lastig en ik was echt niet de enige. Ik heb niet gestaan. Jammer. Maar die droom liet ik al varen toen ik me niet eens op het droge op de plank kon krijgen. Waar iedereen in één keer in de juiste houding sprong, had ik een paar tussenstapjes nodig om in die houding te komen. Ja, slappe armspieren, geen coördinatie, slappe hap.

Wat het dan toch zo leuk maakte? Het was gewoon hilarisch om mezelf en anderen te zien falen, het was fantastisch om anderen wél te zien staan. Het vechten om een goede golf en het glijden over de golven (dat kon ik dan weer wel). Dat het zo keihard regende maakte het eigenlijk alleen maar leuker. In zee was het niet koud, die wetsuit houdt je verrassend warm. Toen dat ding uit moest daarentegen was het wel koud, maar hé ik heb de Ice Bucket Challenge overleefd, dan is niets meer écht koud. Ik zal nooit een surfbabe worden, daarvoor mis ik een stukje natuurlijke stabiliteit en coördinatie, maar dit wil ik écht nog wel een keer doen.

Onwijs veel dank voor Hartbeach, de surfschool die het surfen voor ons mogelijk maakte. Ook heel veel dank voor Lifeproof, die voor waterdichte telefoonhoesjes zorgde (daarover later meer want dat is dus echt geniaal!) en Hills & Mills uit Delft, die zorgde voor heerlijke quinoa salades! Daarnaast ook dankjewel Vita Coco voor het lekkere kokoswater, Aveda voor de travelsize goodies, Tony’s voor de heerlijke chocolade en Starbucks voor de voucher van het gratis drankje.

Oh en tot slot dankjewel David, dat je door weer en wind naar Scheveningen gekomen bent en twee uur lang in de regen foto’s hebt gemaakt van ons. Held!

Oh trouwens, niets te doen dit weekend en altijd al een keer willen surfen (of gewoon zin in een goed feestje) aanstaande zaterdag is het Hartbeach Woodstock Surffestival, met surfclinics en muziek! Ik zit zelf ‘helaas’ in Brussel dus kan er niet bij aanwezig zijn, maar anders was ik zeker gegaan.

Liefs,
Annemerel

Foto’s: David Stegenga Fotografie

The post LOVE: GirlsLove2Surf appeared first on Annemerel.