Φθινοπωρινές βόλτες!

Οι μέρες τις καθημερινότητάς μας κυλάνε ζόρικα,από όλες τις απόψεις. Την Παρασκευή παίρνω μια βαθιά ανάσα και την Κυριακή πια,κατεβάζω ρολά! Δεν κάνω δουλειές,δεν μαγειρεύω,δεν κάνω τίποτα,μα τίποτα! Φεύγουμε οικογενειακώς για την εξοχή.Φοράμε τα άνετα ρούχα μας,τ' αθλητικά μας και δρόμο!! Πολλές φορές έχω φτιάξει μόνο ένα γλυκάκι και παίρνουμε μαζί αφού το φαγητό μας,μας το έχουν έτοιμο!!!Αυτό που δεν ξεχνάω ποτέ να πάρω μαζί μου είναι η φωτογραφική μου μηχανή.

Την αγαπώ πια,είναι το απαραίτητο αξεσουάρ μου,αν και ακόμα βρισκόμαστε στο στάδιο της γνωριμίας!

Στην αρχή την είχα πάρει από φόβο...ναι ,κι όμως! Φοβόμουν να μην την χαλάσω,να μην την ξερυθμίσω,να μην μου πέσει...και την κλαίμε!

Έχει τόσες δυνατότητες,τόσες ρυθμίσεις και δεν είχα καμιά όρεξη να διαβάσω της οδηγίες χρήσεως...Πολύ βαρετό.
Μέχρι που,κολλημένη κι εγώ με το pinterest,ανακάλυψα πολλές σελίδες που δίνουν οδηγίες και με εικόνες για το που και σε τι χρησιμεύει το κάθε κουμπάκι!Πολύ πιο εύκολο έτσι!

Η συμβουλή των ειδικών είναι μια.Εξάσκηση!
Πάρτε λέει την μηχανή και φωτογραφίστε ότι βλέπετε μπροστά σας,πατήστε τα ανάλογα κουμπάκια και κάντε κλικ για να δείτε πως λειτουργεί το καθένα από αυτά.

Θα μπορούσα να το κάνω αυτό ακούραστα για πολλές ώρες.
Τελικά η φωτογραφία είναι ένα εξαιρετικό χόμπι και δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι!

Τις Κυριακές λοιπόν το απολαμβάνω!
Χάνομαι στο βουνό,σκαρφαλώνω στα βράχια,περνάω από δύσκολα μονοπάτια,από αγκάθια και ψάχνω να βρω όλο και κάτι καινούριο που θα μου τραβήξει την προσοχή!
Και πως να μην σου τραβήξουν την προσοχή αυτά τα πανέμορφα αγριολούλουδα που έχουν ομορφύνει αυτήν την εποχή,την ξερή και διψασμένη γη?

Κυκλάμινα παντού!Τα βλέπεις να ξεπροβάλλουν ακόμα και ανάμεσα από πέτρες!

Τα φωτογράφισα άπειρες φορές,δεν τα χορταίνω όσες φορές και να τα δω μπροστά μου!

Τα παιδιά και όχι μόνο,με ακολουθούν πάντα στις εξερευνήσεις μου!
Μας παίρνουν από πίσω και οι γάτες μας!

Αγαπημένος ακόλουθος πάντα είναι και ο Ζάρκο!

Τρελαίνομαι όταν τον βλέπω να περιμένει υπομονετικά να περάσουν τα παιδιά και μετά εκείνος!
Την Κυριακή που μας πέρασε,τον είχαμε πάλι παρέα μας.
Η Στεφανία του έκανε σαπουνόφουσκες και αυτός τις κυνηγούσε και τις έσκαγε με το κεφάλι του!

Αλλά αυτή τη φορά είχαμε κι άλλη μια καινούρια παρέα.
Βλέπω κάποια στιγμή τον Ζάρκο να έχει μείνει ακίνητος και να παρακολουθεί με προσοχή στο βάθος...Εγώ κοιτούσα αλλά δεν έβλεπα τίποτα.
Μετά από λίγα λεπτά,με βήματα χελώνας,έφτασε πιο κοντά μας μια...χελώνα!

Την βλέπετε που ανεβαίνει το δρομάκι?
Εκεί ζουμάρισε ο φακός και την είδα για τα καλά την κυρία μας!!Ποιος ξέρει πόσο χρονών να είναι!!

Έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις,
"Εγώ είμαι σκύλος,εσύ είσαι χελώνα,κάτσε να σε μυρίσω και δεν ξέρω αν θα τα πάμε καλά οι δυο μας!" και επιστρέψαμε στο σπιτάκι μας στο βουνό!

"Εγώ είμαι χελώνα,εσύ είσαι σκύλος και δεν ταιριάζουμε,άσε με τώρα στην ησυχία μου να χαρώ τον ήλιο γιατί σε λίγο καιρό έχω να ρίξω κάτι ύπνους!!!"
Πίνουμε το καφεδάκι μας στην απόλυτη ηρεμία της φύσης και λίγο πριν νυχτώσει επιστρέφουμε στην βάση μας.Με εικόνες στο μυαλό και...στην κάρτα μνήμης της φωτογραφικής!

Καλά να περνάτε!
Σας φιλώ γλυκά!