Game Plan IX

Een tijdje geleden liep ik twaalf kilometer en dat ging me redelijk soepel af. Helaas ging het daarna redelijk snel weer bergafwaarts. Omdat het nu toch wel tijd wordt om flink in actie te komen (de halve marathon is dichterbij dan je denkt), mag ik eigenlijk geen pijn meer hebben.

Helaas zit die pijn er wel. Ik kreeg weer last van m’n scheen, en belde de fysio toch maar weer. Even was ik bang voor een botvliesontsteking (iets wat een vriendinnetje heeft gehad), maar dat bleek het niet te zijn. Bij mij kon het ermee te maken hebben dat ik nogal onregelmatig loop. Dit is a: de ene keer loop ik vijf kilometer, de andere keer twaalf, en dan weer drie, maar ook b: ik loop op vrijdag en zondag, en dan weer de hele week niet, dan weer vier keer in de week. Beide manieren werken natuurlijk niet als ik de halve marathon wil gaan lopen.

Het advies was dan ook: ga weer regelmatig lopen (drie á vier keer in de week) en rustig opbouwen. Natuurlijk volgde ik zijn advies op en ik ging ermee aan de slag. Helaas ontstond al meteen het volgende probleem: m’n knie en m’n lies begonnen weer pijn te doen. Deze plekken waren een hele tijd geleden ook al gevoelig, maar die pijn trok toen al snel weg. Helaas is de pijn nu weer drie keer zo hard terug en kan ik amper m’n been optillen of de pijn schiet er doorheen.

De fysio heeft aangegeven dat ik misschien naar een sportmedisch centrum kan, om te kijken wat zij voor advies kunnen geven. Ik heb zojuist (om 22:00 uur op zondagavond) de fysio nog maar een mail gestuurd hierover en hopelijk krijg ik vandaag (maandag) een belletje van hem.

Helaas is daarnaast het plezier in rennen ook weer een beetje weggezakt. Ik ga niet meer voor m’n plezier de deur uit; ik ga omdat het moet, omdat ik moet trainen zodat ik straks 21 kilometer kan rennen. Ondertussen voel ik m’n been, knie of lies bijna continu en dat is geen pretje. Hopelijk komt dit snel weer terug.

De halve marathon, het kan nog steeds, maar het wordt wel spannend!