Adwent, idzie nowe

Adwentowy wieniec a w nim świece cztery stają się symbolem wymownej radości kiedy Dziecię Boże do serca zapuka przyjąć nam Go trzeba w pełnej gotowości
Zapalona świece w niedzielny poranek pierwszym jej promieniem serce nam ogrzeje a kolejne znacząc niedziele Adwentu przyniosą dla świata ukryte nadzieje
Odmienią czekanie adwentowej ciszy niepojęta radość świat ogarnie cały gdy Noc Wigilijna zapłonie ich światłem i pobłogosławi nam Zbawiciel mały
(Adwentowy wieniec Renia Sobik)

Idzie nowe... te słowa ostatnio słyszę bardzo często. Idzie nowe... jak będzie? co mnie, nas czeka? Czy to "nowe" spełni moje, nasze oczekiwania ? Często stoimy z boku, przyglądamy się, wypowiadamy swoje oceny, krytykujemy i bardzo często narzekamy gdy nasze oczekiwania i marzenia nie spełniają się... Idzie nowe... To dobry czas by zastanowić się co nowego może nam przynieść rozpoczynający się Adwent i Nowy Rok Liturgiczny... Dzisiaj mamy I Niedzielę Adwentu...

Płonie pierwsza świeca... Ogrzeje moje serce stęsknione... Ogrzeje, doda sił, abym odważniej spojrzała na siebie, abym przygotowała się na to Spotkanie... abym z radością spoglądała w Niebo.

W domu rodzinnym mojego męża, w tym radosnym okresie, na honorowym miejscu zawsze był wieniec adwentowy... Symbol przygotowań i nadziei... Ten piękny zwyczaj zagościł również i w naszym domu... Dzisiaj na adwentowym wieńcu zapaliłam pierwszą świecę... W kolejne niedziele następną, następną...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze... Życzę radosnego przeżywania Adwentu... Serdecznie pozdrawiam w nastroju przedświątecznym...