LOVE: My new ride

Ik was ontzettend blij met mijn lieve kleine KA’tje. In januari 2011 geadopteerd van mijn moeder en toen ik er in december – na bijna vier jaar trouwe dienst – afscheid van nam, was dat ook best wel even moeilijk. Maar iedereen verzekerde me, wanneer je eenmaal je nieuwe auto hebt ben je je KA’tje zo vergeten. Nou, vergeten ben ik hem nog lang niet, ik denk niet dat ik mijn allereerste auto ooit zal vergeten (insert melodramatisch muziekje), maar het gemis van mijn KA staat in schril contrast met hoe blij ik met mijn nieuwe Ford Fiesta ben.

De reden dat ik afscheid van mijn KA’tje nam was simpel, ik wilde gaan leasen. Al vier jaar lang rij ik bijna alleen maar zakelijke kilometers en dat deed ik in mijn ‘privé’ auto. Belastingtechnisch is dat natuurlijk helemaal niet slim. Ook moest ik toegeven dat naar Parijs rijden in mijn go-kart best wel wat van mijn rug en schouders eiste, oh en mijn oren ook.. want in mijn KA had ik net het idee dat mijn ramen permanent open stonden, zoveel geluid hoorde ik. En aangezien ik iedere week naar Roosendaal rij was een auto die net iets lekkerder op de snelweg reed geen overbodige luxe.

Ik kwam al snel uit bij de Ford Fiesta. Ik heb goede ervaringen met Ford’s en de nieuwe Fiesta vind ik best wel mooi. Ok, het is geen Porsche Cayenne, Audi Q7 of Volvo XC90, maar hé, ik ben pas 25, woon in een stad en heb geen drie kinderen op mijn achterbank, dus die Fiesta is groot genoeg.

Goed, begin december had ik dus bedacht dat ik een auto wilde gaan leasen, maar ik dacht eerlijk gezegd niet dat het echt zou gaan lukken. Reden? Is mijn bedrijf wel ‘kredietwaardig’ genoeg om voor een leaseauto in aanmerking te komen? Het gaat nu lekker, maar mijn jaarrekening van 2013 was nu niet echt om over naar huis te schrijven. Toch zocht ik mijn auto bij elkaar op leaseplandirect.nl en probeerde ik het gewoon. Met een paar simpele drukken op de knop was mijn auto ineens besteld, oeps.. En wonder boven wonder kwam ik in één keer door de financiële scan. Voor ik het wist was mijn auto écht besteld. Zo makkelijk gaat dat dus ;-). Ik had gehoord dat het lastig kan zijn voor ZZP’ers om een auto te leasen, maar bij LeasePlan heb ik daar niets van gemerkt.

En toen was op veertien januari het moment daar, het moment dat ik mijn auto bij de Ford Dealer op mocht halen. Ik had om 9.00u een afspraak, het stortregende en het was op een afgelegen industrieterrein. Met het OV zou het me ruim anderhalf uur kosten om er te komen, terwijl het met de auto nog geen half uur is. Die taxi was dan ook vrij snel besteld.

Ja, en dan rij je dus ineens in een gloednieuwe auto. Die geur, ik hou van die geur (net als ik van de geur van nieuwe Apple producten hou). Ik heb de Ford Fiesta 1.0 74kW EcoBoost Titanium, zegt de meeste van jullie waarschijnlijk weinig en ik moet bekennen dat ik jullie hier ook geen lezing over kan geven. Maar laten we het er op houden dat ‘ie lekker snel is (in Duitsland zat ik op een gegeven moment op de 200 en ik gaf niet eens plankgas).

Mijn auto heeft vijf deuren, dat hoefde van mij niet zo nodig, maar nu ik het heb wil ik niet meer anders, het is écht een stuk praktischer dan drie deuren. Het fijnste vind ik het uitgebreide audio-pakket. Mijn iPhone synchroniseert automatisch via BlueTooth met mijn auto en de muziek die ik op dat moment aan het luisteren bent komt automatisch door mijn speakers in de auto. Via mijn stuur bedien ik mijn telefoon en er zit navigatie in, hoe fijn, ik hoef nooit meer te kloten met Google Maps op mijn iPhone. Oh en die parkeersensoren zijn ook een uitkomst, parkeren is ineens een stuk makkelijker. Het schijnt ook dat er camera’s op mijn voorruit zitten die er voor moeten zorgen dat ik niet tegen mijn voorganger of een andere weggebruiker op kan botsen. Ik heb het nog niet getest en hoop ook niet dat ik het ooit nodig zal hebben.

Na een maand is mijn auto nog steeds mijn favoriete speeltje. Ik heb inmiddels 5000 kilometer gereden (mede dankzij dat wintersportreisje a 2000 kilometer en de heenreis van dit wintersportreisje) en zelfs files zijn ineens een stuk minder erg, want hé, alles om langer in mijn auto te zitten. Ik heb nog 59 maanden om van mijn auto te genieten, dan is het tijd om hem in te ruilen.. Dan ben ik inmiddels 30. Halleluja. Wie weet zitten er dan wel kinderen op mijn achterbank. Hmm… eerst maar eens een geschikte man zoeken, maar dat is een verhaal voor een andere keer…..

Liefs,
Annemerel

Oja, ik word niet betaald door LeasePlan om hier over te schrijven en ik moet ook gewoon voor mijn auto betalen (helaas, haha). De reden dat ik dit deel is omdat ik gewoonweg erg blij ben met mijn auto en hoe het zo snel geregeld is, daarnaast ontving ik een aantal vragen via de mail.

The post LOVE: My new ride appeared first on Annemerel.