The story about | My weekly workout dilemma

Ik lijdt aan een ernstige vorm van ontkenning en ontwijkgedrag als het op sporten aan komt. Het is alweer drie jaar geleden dat mijn linkerlong inklapte en ik kreeg van mijn arts toen al de opdracht dat ik weer moest gaan sporten om de long in kwestie weer soepel te krijgen. Na zo’n operatie (ja ik had niet echt geluk, normaal is rust en een drain voldoende…) is je conditie namelijk minder dan nul. Nu had ik op dat moment andere dingen aan mijn hoofd en bleef ik het maar uitstellen. Tot grote ergernis van manlief.

Nu was mijn conditie nog niet eens echt het probleem (vond ik dan…), echter werd het wel een puntje dat ik bij iedere keer dat ik me stootte (en dat gebeurt vaak!) een ware bloeduitstorting ontwikkelde om maar niet te spreken van die nieuwe potjes jam die ik niet open kreeg. Laten we even heel eerlijk wezen, dat kan natuurlijk niet. Vond ik ook hoor, maar er wat aan doen? Neuh…

Het leuke is dat ik vroeger erg veel sportte. Eens per week paardrijden, twee keer per week atletiek en dan nog het feest dat “schoolgym” heet (de horror!). Echter is het vanaf het moment dat ik op mezelf ben gaan wonen (alweer ruim 9 jaar geleden) alleen maar afgenomen (aldus de man, afgekapt) en dat heeft als belangrijke oorzaak dat ik echt bijna alles saai vind! Daarnaast heb ik ook nog snel buikklachten waardoor ik als ik weer eens dubbel geklapt op de bank lig ook niet denk van “gut, laten we eens een eindje gaan rennen of fietsen”. Fout natuurlijk, want wat is er beter voor lijf en leden dan een beetje beweging.

Ik startte 2014 met het doel om aan mezelf te werken en tot nu toe timmer ik op dat gebied aardig aan de weg. 2015 startte ik met doel weer te gaan sporten. Ik zou gaan hardlopen met een vriendin, maar zoals die dingen gaan (het sneeuwt, het regent) kwam daar ook weer niks van. Manlief vormde echter een obstakel in mijn ontwijkgedrag en besloot voor mij dat ik wat ging doen, maakte niet uit wat, IETS. En zo is het dus gekomen dat ik sinds drie weken twee maal per week in het zwembad te vinden ben. En ik vind het heerlijk!

Ik ben altijd dol geweest op zwemmen dus Joost mag weten waarom ik daar niet eerder mee ben begonnen! Ik ben nu bezig met een schema om een kilometer te kunnen zwemmen (voor mij en mijn longen al een hele prestatie) en daarna zien we wel weer verder. Sowieso wil ik ook nog een klimcursus gaan doen (ik moet nog wel een maatje zien te vinden, anyone?) en na de zomer ga ik aan de slag met danslessen.

De moraal van dit (wederom enorm lange) verhaal is dat sporten helemaal niet vervelend hoeft te zijn als je maar iets vind dat bij je past. Ga dus niet hardlopen omdat de hele wereld dat doet of twee keer per week als een dooie dakduif in de fitness hangen omdat het nu eenmaal moet. Zoek iets wat JIJ leuk vind, alleen of met een vriendin. Dan is het een heel stuk makkelijker vol te houden.

Laat hier overigens geen discussie over bestaan, ik ben nog steeds geen groot fan van sporten. En ondanks dat ik veel respect heb voor de #fitgirls van deze wereld sla ik die hashtag toch maar even over

Succes met vinden van jou “ding” en denk maar zo, als Eef het kan, dan kan ik het helemaal!

—

EN
Today I’m going to talk to you about something I liked to avoid as often as possible…working out.

I suffer from a severe case of denial when it comes to sports. It has been three years since the last time my lung collapsed and while I was recovering my doctor told me I needed to start working out to get my lung back in it’s original state. After a surgery like I had your physical condition is pretty much close to zero so yeah, you could say he had a point. But since I had other things to worry about at the time I kept on postponing it, much to the annoyance of the husband…

My physical condition wasn’t really the biggest issue here (or at least I like to think so…). My ability to create bruises in the most ridiculous ways proved other wise (no muscles can do that to a person…). Not to mention those new jars of jam I couldn’t get open! Let’s get brutally honest here, that’s just wrong! And I agree! But doing something about it…nooo….

The fact I used to work-out quite often in the past makes this story even weirder. Horseback riding once a week, athletics twice a week and let’s not forget the obligation of working out at school twice a week (horror!)! But from the moment I started to live on my own, already 9 years ago, I stopped working out completely! Main reason for this phenomenon is that I find most of the options boring or way too expensive! And since I also experience pain in abdomens quite often that doesn’t really support me to go out and start working-out like a pro! Wrong, so wrong! And I know it is, really…

I kicked of 2014 with the intention of starting to work on my mental state of mind and (to my humble opinion) I’m still doing a great job on that subject. Beside of continuing the previous intention I started 2015 with the goal to start working out again. I planned on running with a friend of mine but as you can already guess, that didn’t happen. Rain, snow, lazy, you know the drill. Unfortunately(?) my dear husband decided to form a one man road block on my marathon of avoidance and told me to start working out immediately, no excuses! And that’s how I ended up in the swimming pool twice a week. And here comes the shocking part… I absolutely love it!

I’ve always loved swimming so god knows why I didn’t think of swimming before! I’m currently working on a one kilometer schedule, which is already quite a challenge for me and my lungs, but I’m planning on keeping up the pace! I also want to do a rock climbing class and start dancing after summer but first I have to work on my overall condition and physical strength.

The moral of this (once again ridiculously long) story is that working-out doesn’t have to be boring. You just have to find something that you really like, alone or with a friend. What I try to say is, don’t go running or working out at the gym twice a week like a crazy person when you actually hate it like hell. There’s no way your going to persist working-out every week if that’s the case! So just find something you love!

Let there be no confusion at the end of this post, I’m still not a big fan of working out. And even though I feel a lot of respect for all the #fitgirls in the world, that’s one hashtag I decided to skip a long time ago

Good luck finding your favorite way to work-out and when you want to give up, just think of this. If she can do, there’s no way I can’t!