MOMMYBLOG week 17: If you can’t beat them…

Join them! Hehe, just kidding. In mijn eerste knocked up-blog over het eerste trimester twijfelde ik welke tags of categorieën ik aan de zwangerschaps-updates zou plakken. Het woord ‘zwanger’ of ‘baby’ of ‘kind’ vond ik niet dekkend (pun intended ;-) genoeg en dacht: misschien noem ik het juist datgene waar ik bang voor ben. Lekker met een beetje zelfspot enzo. Dus bij deze: mommyblog it is! Maar dan wel met een dikke, vette knipoog. Inmiddels ben ik 17 weken zwanger en heb mijn eerste zwangerschapsjeans gedragen. De buik is groeiende, net als het gewicht op de weegschaal.

Aankomen, het hoort erbij maar leuk is anders
Het is misschien ontzettend ijdel om hier over te bitchen, maar ik vind dat aankomen toch wel een dingetje. Inmiddels ben ik een kilo of 8 aangekomen. Dat is meer dan gemiddeld en dat vind ik vervelend. Aan de andere kant hoor ik overal dat gemiddeldes schlemiddeldes zijn en ik me daar weinig van moet aantrekken. Maar dat vind ik lastig. Ik laat mezelf niet ontzettend gaan, maar heb wel vaker trek. Meestal kies ik een appel, een boterham of bakje yoghurt, maar soms ook een chocolate chip cookie of croissant. Dus echt streng ben ik niet, want daar heb ik ook weer geen zin in. Ik weet dat ik een redelijk gezond eetpatroon heb met af en toe een snackdag of craving. Dat laat ik toe en zolang de verloskundige zich niet druk maakt, probeer ik dat ook niet te doen.

Ik ben geen Victoria Beckham die een ijzeren discipline heeft, noch Doutzen Kroes. Ik ben gewoon een zwangere vrouw van 31 en realiseer me dat mekkeren over mijn gewicht niet altijd gepast is, zeker omdat ik blij ben dat ik zwanger ben en alles goed gaat. Maar ik kan het nog niet helemaal loslaten. Ik hou vast aan de gedachte dat het me eerder is gelukt om op een gezonde manier kilo’s te verliezen en dit na de bevalling vast ook weer in orde komt.

Ik mis mijn drankjes
‘Je weet waar je het voor doet’ of ‘Nee, ik miste het totaal niet’.
Good for you. Ik mis het wel. Een lekker wijntje tijdens het diner, een wodka Spa rood op de dansvloer of een biertje in de kroeg. Na een appelsap, een water een een jus ‘d orange blijft er weinig over om te drinken in de horeca. Prik is niet zo relaxed voor mijn darmen en cola mag niet teveel i.v.m. de cafeïne. Blijft er weinig over aan de bar. Ik heb vorige week een 0,0% biertje gedronken en dat was okay. Een virgin cocktail in mijn favoriete cocktailbar smaakt me ook goed.

Alcoholvrije wijn is moeilijker te verkrijgen in de horeca. Natuurlijk zijn er ook vrouwen die vinden dat één glaasje best kan, maar ik ben niet zo’n vrouw. Dat moet ieder lekker voor zich weten, maar het voelt voor mij niet goed. Ik denk erover om binnenkort een alcoholvrije bier- en wijntest te vloggen. Zo kan ik de komende tijd toch een beetje meedoen aan tafel met de feestdagen. Heeft iemand ervaring met alcoholvrije wijnen? Tips zijn van harte welkom in de comments!

Positiekleding
Waarom heet dit eigenlijk positiekleding? Dit heb ik voor jullie uitgezocht (nerd-alert ;-).
‘Als men het over een zwangere vrouw had, sprak men vroeger over een vrouw ‘in zekere positie’. De kleding die gedragen werd was wijd en bedoeld om de positie (het zwanger zijn) van de vrouw te verhullen. Dit verklaart de herkomst van de naam positiekleding‘ (bron).
Weer wat geleerd. Inmiddels heb ik mijn eerste zwangerschapsjeans gedragen en hoewel ik een beetje moest wennen aan die buikband, voelt het heerlijk comfortabel. Ik heb ook een positielegging en een jurkje gekocht (welkom feestdagen). Daarnaast heb ik twee goedkope H&M basic rokjes in een maat groter gekocht, die kunnen mooi onder jurkjes en tunieken zodra deze opkruipen door de belly.

Ik heb in april 2015 een bruiloft waarbij René getuige is en wil echt een mooie jurk aan. Ik ben dan ruim 8 maanden zwanger, dus dat wordt denk ik een uitdaging ;-). Ik vind zwangerschapskleding shoppen een beetje zonde van mijn geld, want je kunt het maar relatief kort dragen. Mijn eigen kledingkast lukt nog aardig, hoewel loose fit jeans inmiddels redelijk gevuld zijn ;-) en bij pantalons de bovenste knoop standaard open blijft nu. Ook vrees ik dat ik binnenkort toch echt nieuwe bh’s moet kopen, want mijn trouwe 75C’tjes beginnen krap te zitten en dat voelt aan het eind van de dag niet meer zo prettig.

Baby uitzet
Voor de baby hebben we ook nog niet veel geshopt. Ik wil liever wachten tot de 20-weken echo over tweeënhalve week. Niet alleen voor het geslacht, maar ook om zeker te weten dat alles goed is. Ik denk dat ik me daarna ook wat zekerder voel. Nu ben ik soms nog angstig of onzeker of alles wel goed gaat daar. Ik voel nog niets (geen schopjes of iets, dat schijnt met een paar weken te komen) en hierdoor kan ik me nog niet helemaal overgeven aan het feit dat er straks een baby is in mei 2015. Ietwat onwerkelijk nog, misschien herkennen andere zwangere vrouwen dit ook wel.

De baby heeft tot dusver een rammelaar, een trappelzak en handdoekje (in panterprint, hehe :-), een Monchhichi aapje en de Milestones kaarten van ons gekregen. Van René’s zus hebben we een schattig truitje met Takkie (van Jip & Janneke) gekregen, van een vriendin Baby Moment Cards en een Sophie la Giraffe bijtring en van Moeders voor Moeders een soort fluffy badjas, als bedankje voor 10 weken lang plassen in blauwe bussen. Ik heb van week 6 tot week 16 meegedaan aan Moeders voor Moeders.

Moeders voor Moeders
Moeders voor Moeders zamelt urine in van pril zwangere vrouwen in Nederland om stellen met vruchtbaarheidsproblemen te behandelen. Dit doen ze door het hCG hormoon uit de urine van zwangere vrouwen te filteren, wat weer gebruikt wordt voor o.a. IVF en IUI behandelingen. Een klein percentage wordt gebruikt voor afslankmiddelen, maar soit. Het is een kleine moeite om 10 weken mee te doen en je helpt er vrouwen mee die niet op de natuurlijke manier hun kinderwens kunnen verwezenlijken. Dat vind ik mooi. Dan neem ik die 10 weken plassen in de blauwe bussen voor lief :-).

Baby Spice ft. Sporty Spice = Girl Power
Ik voel me verder eigenlijk nog steeds prima. Soms heb ik ineens een vermoeidheidsaanval en dan probeer ik niet stoer te doen, maar gewoon te gaan liggen. Iets wat best lastig is voor een druktemaker als ikzelf. Maar omdat ik weet dat het niet alleen voor mijzelf, maar vooral voor de baby goed is om in alle rust te groeien, luister ik braaf naar de signalen die mijn lijf geeft. Dat neemt niet weg dat ik heerlijk heb staan swingen tijdens het concert van Stromae en in de Ardennen een flinke wandeling heb gemaakt. Ook heb ik nog wat feestjes en festivals op de planning, wat ik eigenlijk gewoon wil blijven doen zolang ik me goed voel.

Net als sporten. Ik ga misschien niet zo snel en hard, maar mijn dagelijkse 40 minuten fietsen (heen & terug naar mijn werk), zwemmen en hardlopen vind ik nog steeds fijn. Het geeft me juist ook energie om actief te zijn, girl power! :-) Straks in onze nieuwe woonplaats wil ik me ook inschrijven voor zwangerschapsyoga, dat lijkt me een leuke toevoeging aan mijn Sporty Spice activiteiten.

Een meisje of jongetje?
Zoals ik al schreef, hebben we half december de 20-weken echo. We willen het geslacht weten en gaan dit niet geheim houden. Ons cadeautje voor kerstmis is de onthulling van het geslacht, spannend! Het cliché is waar: zodra je zwanger bent, wil je het allerliefst van alles een gezond kindje. Dat neemt niet weg dat ik een natuurlijke voorkeur heb. Een meisje als eerste kindje lijkt mij tof. Omdat ik zelf als meisje ook oudste ben en mij is het prima bevallen (ha, pun intended again ;-). René heeft ook gedroomd dat hij vader zou worden van een gezin met alleen maar meisjes. Hij noemde het een droom, geen nachtmerrie ;-), dus dat lijkt me positief. Maar we wachten af tot over drie weken. En natuurlijk is een jongetje net zo welkom! Ik zie dan een blond jongetje voor me, maar bij een meisje juist donkere haren (net als René).

Wat denk jij? Ik ga tegen die tijd een polletje aanmaken, want ik ben erg benieuwd wat jullie als lezers verwachten (of hopen ;-).

De belly
En zo ziet mijn buik er nu uit! Behoorlijk wat gegroeid, zeker als je kijkt naar week 9. Het is niet echt een hele ronde buik, het is eerder alsof er een soort pizza calzone om mijn middel gevouwen zit. Ik heb flink heupvet erbij, joepie ;-). Het verschil tussen week 15 en nu (week 17) is niet echt anders, we maken ook niet wekelijks foto’s. Om de paar weken voldoet ook zoals je ziet.

Babykamer
Over precies 4 weken krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis en dan gaan we ons specifieker oriënteren op de kinderkamer. We willen een redelijk neutrale babykamer met wit- en natuurtinten, geen schreeuwerige of uitgesproken kleuren. Bijpassende meubels hoop ik via Marktplaats tweedehands of via-via te scoren. Er zijn miljoenen moeders die alles spiksplinternieuw kopen, dus er is voldoende aanbod wanneer zij de babykamer een paar jaar later verkopen ;-). Wij hebben niets tegen tweedehands of krijgertjes, ook wat betreft kleding niet.

Cravings
Meer weet of kan ik op dit moment niet bloggen als mommyblogger ;-). All is good en over een paar weken verwacht ik een nieuwe update te schrijven, mits ik tussendoor niet een craving krijg meer te bloggen over de baby en zwangerschap :-). Betreft cravings, mijn liefde gaat meer uit naar hartig dan zoet. Chips (vooral zoute chips als Heartbreakers en zoute ribbelchips) doen het goed en ik denk dat ik iedere week wel een zakje chips eet. Ook ben ik gek op softijs, wat nog best een uitdaging is in deze maanden. Gelukkig zit Ikea om de hoek ;-). Ik had afgelopen maandag ontzettend zin in een broodje filet americain, dus ik ga eens op zoek naar een vegetarische versie. Ik heb geen gekke cravings als zure bommen met slagroom ofzo.

En zo is dit alweer mijn tweede mommyblog ;-). Vinden jullie het leuk om te lezen of denk je: rot op met je mommyblogs, daar kom ik hier niet voor ;-). Zijn er eigenlijk nog specifieke dingen omtrent de zwangerschap die je leuk (of juist niet leuk) vindt om over te lezen? Let me know en dan probeer ik daar in de volgende update aan te denken :-).

Liefs,
Lindsay