One step closer: 26 weken zwanger met PPROM
Woensdag wisseldag! Een update die ik vaker deelde op social media, maar vandaag (voorlopig) het gelukkigst met het bereiken van een nieuwe week! Vorige week maandag (26 januari) hoorde ik dat ik vroegtijdig gebroken vliezen had en het zeer waarschijnlijk was dat ik binnen 3 dagen zou bevallen. 10 dagen later zit baby nog lekker warm en veilig binnen in mijn oventje! This bun is staying in the oven :-)
Vandaag vieren René en ik deze kleine mijlpaal met een taartje. Daar kan ons eigen gebakje ook weer lekker van doorgroeien en rijzen, totdat ze een flinke taart is over minimaal 10 weken.
Ook komt vandaag voor het eerst de thuisverpleging voor het installeren en uitleggen van de CTG. Daarmee kunnen we thuis de hartslag van de baby monitoren, plus mijn buik activiteit (zoals harde buiken of weeën). Die heb ik de afgelopen 10 dagen overigens nog niet gehad en dat hoop ik de komende 10 weken zo te houden.
René is gisteren weer begonnen met werken, vanuit huis. Ik ben zo ontzettend dankbaar dat zijn werkgever hem de ruimte geeft om volledig thuis te werken. Wat een topbedrijf met zoveel begrip en medeleven. Echt fijn om hem boven op de zolder te hebben, terwijl hij toch netjes zijn uren kan maken.
De afleiding is voor hem natuurlijk ook erg welkom. Ik moet dan plat liggen, maar hij kan in en rond het huis bewegen om mij te douchen, voeren ;-) en in nood assisteren. Maar daar gaan we niet vanuit. Dus ook chapeau voor de inzet van mijn persoonlijke verpleger.
Hoewel ik me soms bezwaard voel, zegt hij: ik ben je man en met alle liefde met je getrouwd. In voor- en tegenspoed, in ziekte en gezondheid. En mijn schoonmoeder die tijdens controles in het ziekenhuis de boel thuis ontsmet en schoonhoudt met Dettol is ook een topper. Erg fijn dat we het zo kunnen regelen.
Afgelopen maandag hadden we een echo om te controleren hoeveel vruchtwater ik had vergaard de afgelopen week. Toen ik maandag 26 januari werd binnengebracht had ik 1,5 cm. vruchtwater, erg laag. Maandag 2 februari stond het peil op 3 cm., iets gestegen dus. Alsnog niet veel (het zou met mijn termijn 9 cm. moeten zijn), maar alle beetjes helpen. Het staat in ieder geval niet droog! Ook was het maagje en de blaas van de baby gevuld, wat betekent dat ze nog steeds vruchtwater kan inslikken en uitplassen. Geen wonderen dus, maar zoals de gynecoloog zei: onder deze omstandigheden goed. Dat was weer een kleine opsteker.
En nu zijn we alweer op woensdag, 26 weken zwanger. Zoals je hierboven leest, zijn de kansen op overleven omhoog geschroefd naar 71,5%. Een stuk positiever, maar alsnog met risico’s vandien, want de levenskwaliteit is (nog) niet optimaal. Dus blijf voorlopig maar heeeeel lang zitten :-).
Wat fijn is, is dat we van vrienden, kennissen of collega’s ook verhalen horen die goed aflopen. Echte mensen met echte ervaringen, net als reacties online. Aangezien we ons nog steeds niet suf Googlen, zijn dit soort positieve verhalen toch hoopgevend. Maar we blijven ook realistisch.
Er zijn goede momenten en slechte momenten, hoewel we de laatste absoluut niet de boventoon laten voeren. De nachten vind ik vaak het engst, dan heb ik weinig afleiding en kan ik soms piekerend wakker liggen. Maar de ochtend ben ik altijd weer opgelucht als ik (gebroken ;-) wakker word en haar voel bewegen.
René en ik proberen er samen het beste van te maken en er is heus nog wel wat te lachen (dat is bovendien gezond ook :-). De wereld om ons heen draait gewoon door en dat is juist wel prettig.
Als dagbesteding kijk ik films en series, schrijf wat, kleur in mijn kleurboek voor volwassenen en heb meer tijd dan ooit om blogs te lezen. Als ik straks een beetje een ritme heb met de dagelijkse CTG controle en alles blijft rustig, dan wil ik misschien een vreemde taal leren of leren haken. Ik lig hier nu toch ;-)
Iedere dag ontbijt, lunch, diner en tussendoortjes op bed vervelen me nog niet en ik heb al lieve kaartjes, bloemen en zelfs een schattig knuffeltje van een mediabureau ontvangen. Heel lief en meelevend. Ook de dagelijkse appjes en berichtjes online doen ons goed. Zoveel mogelijk positieve vibes verzamelen, las ik in een reactie terug :-).
Deze week wordt mijn superhippe badplank bezorgd, zodat ik zittend kan douchen. Niet echt een webwinkel waar je op je 31e verwacht te bestellen, maar ach. Ik leerde vorige week al: er is niets gênant bij gynecologie :’-). Vanaf nu tellen we weer verder af: de volgende stap dichterbij is maandag 9 februari.
Maandag 9 februari hebben we een groei-echo op het WKZ. Als ze het zo goed blijft doen als de weektermijn staat ze alweer 2-0 voor, aldus de gynecoloog. Hopelijk is ze dan goed gegroeid en dikker dan de 718 gram van vorige week maandag. Groei maar lekker chubby en groot :-).
We hebben nog geen prematuur kleding gekocht of de babykamer verder ingericht. Als signaal voor de kleine dat ze gewoon netjes moet afwachten ;-). Bovendien mag ze toch nog niet mee naar huis en in de couveuse schijn je voorlopig ook nog geen kleding te dragen.
We hebben nog steeds hoop en vertrouwen in een goede afloop. Baby beweegt goed en zolang ik me rustig hou, hoop ik nog minimaal 8 à 10 weken te broeden. We willen haar pas na minimaal de 34e week zien en iedere dag is weer winst.
Met nog 8 weken te gaan vanaf vandaag (dan bereiken we de 34 weken-grens), zijn dat 56 dagen. Ik heb er zin in ;-). En langer mag ook gerust hoor lief, 70 dagen of 77 vinden mama en papa helemaal prima.
Take your time girl.
Liefs,
Lindsay
