Mijn (kook)week – week 27

Mijn kookweek…. Mijn niet-zo-kookweek….?
Normaal weet ik nog wel wat we hebben gegeten.. Soms moet ik even nadenken welke maaltijd er op welke dag op tafel stond, maar over het algemeen weet ik zo op te noemen wat we de afgelopen dagen gegeten hebben. Dat is deze week wel even anders…. Daarom staat in de titel het kook-deel tussen haakjes. Ja, ik heb gekookt, we hebben gegeten, maar wat, wanneer & hoe: ik ben het een beetje kwijt.

De afgelopen dagen stonden in het teken van onze zieke pup Luna. Ze was heel ziek. Ik weet gewoon niet meer zo goed wat we de eerste drie dagen van de week gedaan, gekookt & gegeten hebben. Niets bijzonders, anders had ik het vast wel onthouden. Vanaf donderdag weet ik alles nog precies, want toen werd onze Luna ziek.

Donderdag

Alwin had ‘s ochtends een afspraak in Utrecht en ‘s avonds een borrel in Den Haag. Tussendoor kwam hij even thuis om te helpen met de hondjes en zo had ik even de tijd om een maaltje op tafel te zetten. Ik maakte één van mijn favorieten: spelt met paprika & feta. Snel klaar en ik vind het een heerlijke maaltijd.

Spelt met paprika & feta

Luna begon al wat ziekjes te worden: ze hield haar eten niet meer binnen. Kan gebeuren bij een puppy, dus nog niets om ons zorgen over te maken. Alwin ging naar zijn borrel en ik bleef bij de hondjes. Binnen een uur moest ik drie keer (snel) met Luna naar de tuin (grasveldje was te ver weg) en ik zag Luna zwakker & zwakker worden. Ze kon bijna niet meer op haar poten lopen en kon maar niet in slaap komen. Ik heb haar op schoot genomen en ben met haar gaan kroelen in de hoop dat ze in slaap zou vallen.
Dat deed ze. Ik zag haar buik een aantal keer wat samentrekken en op een gegeven moment was ze zó langzaam aan het ademen…. (schrik!), dat ik haar even een beetje wakker heb gemaakt om te kijken of ze nog reageerde. Dat deed ze wel, maar ik maakte me zorgen, belde de dierenarts en mocht meteen langskomen.
Waarschijnlijk een virus. Ze had koorts en was erg zwak. Luna kreeg medicijnen en een spuit met één of ander ‘wondermiddel’. De dierenarts vertelde dat puppy’s heel snel heel ziek kunnen worden, maar ook net zo snel weer op kunnen knappen. De spuit heeft een werking van 24 uur waardoor ze zich weer beter gaat voelen, maar nog wel rustig aan moest doen. ‘s Avonds knapte ze wat op.

Vrijdag

Na een vrij rustige nacht (alleen even eruit om Luna te laten plassen) hadden we ‘s ochtends weer een vrolijke pup in huis lopen. Niets aan de hand. Maar ‘s middags ging het weer minder. Ze kon haar eten niet binnenhouden en ze wilde ook geen eten meer. Geen (gekookte) kip, geen brokjes: niets. Ze dronk nog wel. We hadden een pilletje meegekregen die ze een half uur voor het eten moest innemen. Beetje moeilijk als ze niet wil eten. Ik kookte wat rijst voor haar, Alwin ging naar de supermarkt om witbrood te kopen (in de hoop dat we daar het pilletje in konden ‘verstoppen’) en ik begon alvast aan het avondeten.
Ik begon met het wassen van de sla, maar zag ondertussen Luna met de minuut aftakelen. Dierenarts bellen en we konden meteen komen. Alwin stond nog bij de kassa…. Ik pakte Luna op, vertelde Mac dat ze naar haar plaats moest gaan en dat alles goed zou komen (tja… je moet wat…), sloot de boel af en liep richting de straat om Alwin op te wachten.

Luna kreeg weer een spuit en een antibiotica-kuur, maar de dierenarts wilde liever niet nog zo’n ‘wonder-spuit’ geven omdat je ook weer niet teveel ‘troep’ in zo’n klein puppy wil spuiten. Luna weer mee naar huis en ik maakte het avondeten af. We aten kropsla met zoete puntpaprika, noten & feta. Als wij hebben gegeten, mogen de honden eten. Bakje voor Mac maken en een bakje voor Luna (met gekookte kip & rijst). Mac had er zin in, maar Luna bleef lekker onder de tafel liggen. Prima. Ik breng het bakje wel naar haar toe. Maar toen schrok ik zo enorm…. Daar lag onze lieve, kleine Luna in haar eigen ‘shit’. Blijkbaar had ze geen energie meer om op te staan en heeft ze het gewoon laten lopen (als je nogal visueel bent ingesteld…..sorry!). Inmiddels wilde ze ook niet meer drinken en het vocht liep er aan alle kanten uit. Weer de dierenarts gebeld.

Wat een zorgen. Uiteindelijk heeft Luna toch weer een ‘wonder-spuit’ gekregen en heeft de dierenarts vocht toegediend zodat ze in ieder geval voor 24 uur weer genoeg vocht zou hebben. Dat was om zeven uur ‘s avonds. Sluitingstijd. De dierenarts gaf informatie mee van de spoedopvang in Delft, mocht dit nodig zijn.
We namen Luna weer mee naar huis en tot een uur of elf, lag ze er zo bij:

Ze lag op Mac haar favoriete plekje en daar had Mac (dit keer) helemaal geen problemen mee. Ze ging er gewoon lief naast liggen (oh, traantje!). Om half elf dachten we er over na om haar toch maar op te laten nemen, want we vonden het wel een beetje eng. Nog even wachten…. dachten we, en een half uur later begon Luna haar oogjes open te doen. Ze strompelde naar de drinkbak en begon te drinken. Jeej! Eten ging er nog niet in, waar we ook mee kwamen. Die heerlijke kip heeft Mac opgegeten. Rond twaalf uur at ze een brokje. Wat kun je dan blij zijn dat je puppy een brokje eet….

Zaterdag

Een nachtje slapen was voor Luna geen probleem. ‘s Ochtend wilde ze weer wat eten (nog niet heel veel, maar in ieder geval weer wat) en drinken ging prima. Ze was nog wat zwakjes (logisch, als er niets meer in je lijfje zit), maar knapte aardig op. We waren nog lang niet gerust, want die ‘wonder-spuit’ zat er nog in. Het was eigenlijk gewoon afwachten of ze het, na 24 uur, ook zonder die spuit kon redden. Spannend hoor. Het ging steeds beter, ze at haar bak weer leeg en tijdens de WK-wedstrijd besloot mevrouw hyper-actief te worden….

Ow, en ‘s avonds hebben wij onszelf verwend met onze favoriete maaltijd van dit moment: risotto met pijnboompitten en sticky tomaatjes. Ik had er al een paar dagen zo’n zin in en nu hadden we ff wat tijd. Het was genieten!

Heerlijke sticky tomaatjes uit de oven

Zondag

Luna heeft de wedstrijd van Oranje niet meer afgekeken. Wij wel. Met klamme handjes. Laat op bed en uitslapen was geen optie want om half zes maakte Luna heel veel lawaai. Ze had honger. Niet zo gek natuurlijk en onder normale omstandigheden had ze nog mooi even mogen wachten, maar in dit geval… hebben we haar een flinke bak kip met rijst gegeven. En af en toe krijgt ze een brokje, want ze moet weer aansterken. Ze is ongeveer een halve kilo afgevallen, terwijl ze per week ongeveer een kilo aan moet komen.

Maar het gaat goed. Ze is super vrolijk en wil graag eten & drinken. Mac is ook weer een stuk vrolijker (zou ze zich zorgen hebben gemaakt….?) en wij ook. Ondanks dat we de laatste weken wat slaaptekort hebben opgebouwd….
‘s Avonds stonden de geroosterde wortels met ricotta van Matt Preston op de planning. Erg lekker!

Geroosterde wortels met ricotta

Dat was mijn (halve) week! Heb jij nog iets bijzonders/lekkers gemaakt?

Het bericht Mijn (kook)week – week 27 verscheen eerst op MiCook.