Ik heb geen beautyblog meer
Er was een comment die me aan het denken zette eergisteren. Zo nu en dan krijg ik reacties over het feit dat ik niet zoveel meer over beauty plaats en eigenlijk leg ik altijd uit dat ik me niet zoveel meer met beauty bezighoud de laatste tijd. Naar de buitenwereld was ik ook al eventjes bezig met vertellen dat ik me niet enkel en alleen focus op beauty met mijn activiteiten op het internet. En toen ik de comment las, kwam het bij mij eindelijk ook helemaal binnen: ik heb geen beautyblog meer.
Dit is de comment waar ik het over heb. Vooral het feit dat ze mijn blog ‘een blog met dromen en ambities’ noemt vond ik bijzonder. Ik ben het niet helemaal eens met het feit dat cosmetica volledig oppervlakkig is, maar ik snap ook wel weer waar die opmerking vandaan komt. Ik ben me over het algemeen sowieso op minder oppervlakkige onderwerpen gaan richten, omdat ik daar geen behoefte meer aan had. Oh ja, en trouwens: Yves Rocher is helaas niet dierproefvrij. Bummer!
Maar dan even over de make-up: ik houd me dus inderdaad nog vrij weinig bezig met beauty in het dagelijks leven. Het werd vorig jaar al minder, maar de afgelopen maanden is het eigenlijk nog meer afgenomen. Dat betekent niet dat ik make-up niet leuk meer vind, maar het betekent wel dat ik niet meer wild word van een nieuwe lipstick of een mooi oogschaduwdoosje. Ik ben nog steeds dol op het optutten van mijn hoofd, maar ik doe het absoluut niet meer elke dag, zoals vroeger.
Eigenlijk heb ik de laatste tijd steeds vaker een no-makeup dagje. Vooral als ik de deur niet uit hoef maak ik me steeds minder vaak op. Het voelt fijn en comfortabel en aangezien ik me tegenwoordig zeker voel zonder make-up (ik kan prima de supermarkt in en er mogen gerust mensen op bezoek komen), zie ik weinig redenen waarom ik me wel zou opmaken. Eerder maakte ik me eigenlijk elke dag op. Omdat ik me onzeker voelde als ik niets op mijn gezicht had, maar ook omdat ik ontzettend veel plezier had in het creëren van ooglooks en het versieren van mijn gezicht. Ik denk dat ik er een beetje overheen gegroeid ben.
Voor de grap ging ik selfies van ongeveer een jaar terug opzoeken. Ten eerste: jeetje, wat verander ik toch snel van uiterlijk. Ten tweede: zie je dat ik hier best wel wat make-up draag? Op elke foto heb ik sowieso oogschaduw en een lipproduct op en op mijn huid zit ook lekker wat foundation en blush. Geen probleem, leuk zelfs! Maar het is wel een groot contrast met mijn selfies van nu.
Deze drie zijn van de afgelopen paar maanden. Op elke foto draag ik hetzelfde: foundation, poeder, wenkbrauwpoeder, hier en daar een lichte blush en mascara. En op de tweede foto draag ik dan ook nog eyeliner. Ik weet zeker waar ik heel duidelijk de voorkeur aan geef: deze look! Misschien is dat over een tijdje wel weer anders, maar ik vind het heerlijk dat ik tegenwoordig niet meer het gevoel heb dat ik zoveel nodig heb om er oké uit te zien.
Ik denk overigens dat het minderen met make-up nog twee redenen heeft, buiten dat ik er een beetje overheen ben gegroeid. Ten eerste: ik heb het afgelopen half jaar een beetje uit een koffer geleefd. Ik reisde constant heen en weer tussen Amsterdam en Gouda en nam daarom ook maar steeds een klein make-uptasje mee. Daardoor heb ik niet veel producten uit mijn stash gebruikt, buiten de items die in dat tasje zaten. Op een gegeven moment merkte ik dat dat eigenlijk ook prima ging. Ten tweede: sinds ik geen merken meer gebruik die op dieren testen is er ook een heleboel afgevallen. Merken waar ik eerst nog wild van kon worden (Lancôme, Maybelline, Rimmel) schuif ik nu met een glimlach aan de kant. Héél af en toe nog met een klein beetje pijn in mijn hart, maar het feit dat ik doe wat voor mij goed voelt, maakt dat weer helemaal beter.
Voor de mensen die mij volgen vanwege de beauty was de stap naar dierproefvrij al lastig en ik verwacht dat er zeker mensen zullen afvallen nu ik steeds minder over make-up ga schrijven. Nog steeds zal ik zo nu en dan een beautyproduct behandelen hoor, het verdwijnt echt niet volledig van mijn site. Zo staan er voor volgende week nog twee in de planning! Maar elke dag een review? Dat gaat ‘m niet meer worden. Voor de een jammer, voor de ander wellicht een reden om mijn website des te meer te bezoeken.
Ik bezoek namelijk zelf eigenlijk geen beautyblogs, behalve die van Vera, omdat ze zulke mooie foto’s maakt en ze mijn vriendin is. Van blogs die over beauty schrijven bekijk ik alleen de persoonlijke artikelen en de vlogs en daarnaast kijk ik eigenlijk alleen maar op sites die 0,0 met make-up te maken hebben (De Groene Meisjes, ikbenirisniet, Dinastie, ikbensaske, anouckplume, Hello Neverland, VERSUS A, 2WMN, Moderne Hippies en ohdeardrea bijvoorbeeld). Daarom vind ik het ook zo super leuk dat Vera en Suzanne VERSUS A zijn gestart en Martine en Willemijn begonnen zijn met 2WMN! Dat zijn namelijk eindelijk weer onderwerpen waarvan ik het heerlijk vind om over te lezen: het leven.
Ik denk dat ik mijn blog tegenwoordig dan ook wel een lifestyleblog mag noemen. Eentje die gewoon mijn complete leven omvat: het chaotische, vrolijke leven van een negentienjarige die het liefst zo veel mogelijk uit dit bestaan wil halen en haar best doet om de wereld ietsjepietsje mooier te maken. Het voelt goed, dat ik me niet meer gebonden voel aan een bepaald onderwerp en het voelt nóg beter dat ik merk dat veel van jullie met me mee groeien. Ik vind het ook super fijn dat ik me minder zorgen maak over het verlies van lezeressen en meer over hoe ik me voel bij wat ik maak en schrijf. Je maakt je eigen geluk.
Anyway: ik heb er weer lekker op los gebrabbeld. Het voelde gewoon alsof ik er even over moest schrijven, omdat het toch een verandering is en mijn site nou eenmaal een heel groot deel van mijn leven is: ik run deze toko al meer dan 6 jaar! Waar het ooit begon: als een soort dagboek waarin ik mijn gedachtespinsels kwijt kon, is het nu wederom daarop uitgedraaid. Ik had een paar jaar heel duidelijk een beautyblog en nu heb ik een lifestyle blog. Ik ben er tevreden mee.
P.S. Na deze post geschreven te hebben, heb ik gelijk enorm veel zin om mijn lay-out te veranderen naar iets wat beter bij me past. It’s gonna happen soon!
