-ahum- Khadetjesstijl
Na de tweede uitermate korte nacht - combinatie van gewoon een slechte slaper te zijn en veel plezant gezelschap rond me - stond een broek voor zoonlief op het programma... Op dat moment was het al een jaar geleden dat ik nog eens een Cisse maakte, dus wou ik de maat aftasten - nee, mevrouw Khadetjes, opmeten en maattabellen, niet echt je dat.
Geen schaar in nieuwe stof, maar een oude broek van pepé werd voor dit project gereserveerd. Een donker exemplaar met een lichtere print erop in maat onbestemd. Nu bestaan er veel mensen die prachtige recycleersels maken, maar ik hou er eigenlijk niet van; geen geduld, geen beeld van wat het zou kunnen worden, geen... Het tornen en lospeuteren stond me zo tegen dat ik uiteindelijk enkele patroondelen knipte en gewoon begon te stikken om daarna opnieuw te puzzelen en knippen.
En het klopte niet! Ik hield lapjes in mijn handen die onmogelijk onderdelen van een broek konden zijn. On-mo-ge-lijk. Toen de frustratie wat gezakt was, bleek dat ik de rugpas aan de onderkant van de pijp gestikt had. En nog eens. En nog eens. En eens aan de zijkant. En de tegenzak aan de foute kant. En... Stikken khadetjesstijl, nog geen klein beetje. Daarmee vergeleken wordt de processie van Echternach een manier om vliegensvlug je doel te bereiken.
Mijn teerbeminde ge(s)tikte wijven hadden behoorlijk wat plezier - zeker toen ik voor de zesde keer aan het tornen sloeg - en vroegen me of ik nu echt geen broek kon stikken. "Ha nee zeker, nog voor de middag zal die klaar zijn" Ik haalde het niet, maar hun uitdaging gaf me wel het duwtje in de rug dat ik nodig had. Ik ben trouwens nog iemand een lap stof schuldig :).
Voor u Cisse aan de kant gooit na het lezen van bovenstaand verhaal, ik knipte datzelfde weekend nog een exemplaar, dat binnen de kortste keer het levenslicht zag. Ik had mijn miserie louter en alleen aan mezelf en mijn wakkere kop te danken, laat daar geen twijfel over bestaan.
Tenuegewijs had ik nog een stuk van doen. Ondertussen weet u wel al langer dat ik geen herder maar eerder een kuddebeest ben op modegebied. Toen dit schaap enkele mooie hemdjes in tricot zag passeren, werd dat op het verlanglijstje gezet... Mondepot gooide op dat moment enkele schone en niet te kinderachtige tricots op mijn scherm, een klik later was mijn stofprobleem alvast opgelost.
Een simpel naaisel dus, Theo -bijna- volgens de boekjes. Ik liet alle folie'tjes achterwege en koos een eenvoudige kraag. Hoewel er mooie knoopjes klaar lagen, werden het kamsnaps. Boys will be boys, als je hen laat kiezen moet het rap gaan. Och, zo geraakt mijn monstervoorraad tenminste opgewerkt. Hoewel Baba het combineerde met rood, koos ik resoluut voor groen. Ieder zijn kleurtje, rood is niet zo mijn ding - blauw is anders ook vreed schoon. De schouderpas is in groene tricot, in mijn hoofd kwam het ergens wel samen.
Het is niet mijn eerste hemdje - wel het eerste in tricot - en deze angsthaas zegt 'geef mij maar katoen'. Het stikken in tricot maakt me niet (meer) bang, maar ik vind de afwerking bij een katoenen versie véél makkelijker - en dus ook mooier. Het tornmesje kwam meermaals boven om de staander zo te krijgen als mijn neurotische zelf die wou.
Dossier gemaakt - Cisse werd gemaakt in maat 128, een maatje groter dan wat zijn opmeting aanduidde in de maattabel - wat ook zijn confectiemaat is. Langs boven is zoon duidelijk wat breder, daar kwam ik op een 128 uit. Ik twijfelde tussen de gewone maat en de smalle versie en maakte uiteindelijk de gewone maat. Nu hij het draagt, weet ik zeker dat ik de volgende keer voor een Theo in tricot de smalle versie in dezelfde maat zal kiezen. Ik vind het mooier als het hemdje wat meer aansluit.
The last time I made something for my son, somebody said me "didn't know you had a son". The message couldn't be more obvious; more boyish sewing!! So I searched my ultimate boy patterns in my pile and found - again - Zonen09. The pants was made on a sewing weekend, and -oh boy- the whole proces didn't went that well ;). A total lack of sleep did me piling up mistakes. My colleagues weren't very supportive and placed even a bet on me... which I didn't won, but it triggered me to finish the project. To complete the outfit, I made a Theo, from the same pattern designer. Although Theo is drawn for cotton, I made it in jersey. I had a hard time in finishing the details the way I wanted them, but the boy don't care for that at all... more please, more ;)
More posts from Khadetjes
