Trends voor Dummies: Schaamhaar

Hoe anders keken mijn vriendinnen en ik enkele jaren later naar het gebeuren daar beneden. Schaamhaar was vies en moest grondig worden aangepakt. We gingen in de weer met scheermessen en pincetten. Sommigen waagden zich zelfs aan wax en ontharingscrème. Zo ver wilde ik niet gaan. Het liefst hield ik wat over. Totdat mijn eerste vriendje zich “casual” liet ontvallen: ‘Kaal vind ik best wel geil.’
Toen dacht ik, vol onzekere stoerheid: dan kan je het krijgen ook, zak.

Na die relatie was ik in ieder geval blij over één ding: baas in eigen onderbroek. Oké, ik geef toe.. ik ben nog twee keer voor een Brazilian wax gegaan, want dat deed nou eenmaal iedereen in 2009. Kaal was de trend. Zo niet: de norm.
Maar het resultaat na een waxbeurt associeerde ik toch iets te sterk met een geplukte, bleke kip. Eentje die je bij de slager haalt om in de oven te stoppen.

2009 is verder weg dan ooit. Dit ontdekte ik in de sauna, waar ik eens in de zoveel tijd vertoef.
Mijn saunahatende vrienden zeggen dan steevast: “Ik snap niet dat je daar heen gaat. Het is véél te heet en dan gaat ook nog eens iedereen naar je zitten kijken.”
Ik zeg dan: “Nee hoor, dat is helemaal niet zo. Niemand let op elkaar.”
Dat is natuurlijk een leugen.
Niets zo interessant als de menselijke naaktheid. (Het aantal bizarre piemels dat ik heb gezien, laat zich niet op één hand te tellen. En dat pakt niemand mij meer af.)

Goed, uitvoerig sauna-onderzoek doet mij het volgende concluderen: het zijn voornamelijk vrouwen van middelbare leeftijd die kiezen voor kaalslag. Onopvallend een blik werpend op die kruizen denk ik steevast aan dat ovenkippetje. Soms aan een kerstkalkoen. Waarschijnlijk denkt deze groep vrouwen juist: dit is wat de jeugdigen doen, wij horen er he-le-maal bij en Gert raakt me eindelijk weer aan.

Fout. De jeugdigen doen het niet meer. Ik ken niemand die nog waxt of scheert alsof er geen morgen is. Daarmee is de kaalheidstrend, die toch enige jaren vrij hardnekkig is geweest, voorbij. Niet dat een wilde bossage tegenwoordig je van het is; ‘bijwerken’ is de key. Niet meer, niet minder.

In wezen geldt voor schaamhaar nu hetzelfde als voor volwassen worden in het algemeen: het hoeft allemaal niet zo drastisch.

Mijn naam is Anouk Kemper, 28 jaar. Ik weet best veel, maar niet van mode. Als zelfs je mannelijke vrienden opmerken dat je altijd dezelfde trui draagt, dan weet je: hier gaat iets niet goed. Maar mode is gewoon moeilijk. Net als alle overige trends. Lees hier hoe ik mij verbaas over alles wat ik om me heen zie.

Onder de noemer ‘Het leven is best wel slick, maar je moet zelf het filtertje aanbrengen’ ben ik nu ook te vinden op Instagram. Mijn naam is @aanoekkemp. Korte verhalen schrijf ik ook en die kun je hier lezen.