Vijfentwintig (oftewel: mijn gefaalde poging tot een “ieder uur een foto” dagboek)

J. was gisteren jarig en werd 25. Vijf-en-TWINTIG. Het klinkt een beetje aanstellerig, maar serieus, waar gaat de tijd heen? Hij was zestien toen ik hem voor het eerst ontmoette, nu zijn we bijna tien jaar verder en hebben we al iets langer dan zeven jaar een relatie. Zeven jaar! He? Over een maand word ik ook 25. Ik dacht altijd dat ik op die leeftijd al wel moeder zou zijn… nu kan ik het me echt niet voorstellen! Ooit ja, maar voorlopig nog even fijn met z’n tweetjes. Taartjes eten bijvoorbeeld, zoals we gisterochtend deden.

11.30u Ook erg knap hoe geen enkele foto precies liet zien wat ik wilde. De taart staat er niet helemaal op, J. ook niet, oja en ze zijn ook nog eens lekker onscherp. Ik ben echt een topfotografe!

Wacht, ik speel even vals, maar hier staan onze taartjes ook op (we namen weer precies hetzelfde).

13.30u Ik droeg dit, want ook al was ik niet jarig, toch wilde ik er natuurlijk een beetje leuk uitzien. Trouwens, bedankt allen voor de enthousiaste reacties op mijn klederdracht (op instagram). Wie had dat ooit gedacht?! Misschien krijg ik modegedoe vóór mijn vijfentwintigste dan toch nog onder de knie.

14.00u Bij thuiskomst bakten we een taart voor de visite die ‘s avonds zou komen. J. was een beetje ongeduldig, maar hij moest toch écht nog even wachten. Want ik nam ‘m als cadeautje mee uit eten!

18.00u Dit jaar vond ik het extra lastig om een cadeautje te bedenken. Hij heeft nog een stapel boeken liggen, LP’s heeft hij voorlopig ook wel even genoeg, we hadden eigenlijk geen tijd voor een weekendje weg en de rest kreeg hij al van anderen (zoals een backpack van zijn ouders). Dus gingen we uit eten! Drie gangen uiteraard, want er was iets te vieren. J. had als hoofdgerecht een risotto met gerookte rode biet. Zie hierboven.

En dit was mijn hoofdgerecht (een courgetteburger, mjam). Normaal zouden we iets langer blijven tafelen, maar ‘s avonds kregen we nog verjaardagsvisite, dus we moesten om acht uur echt wel thuis zijn. Een toetje kregen we er gelukkig nog wel in ;-)

23.30u ‘s Avonds kwamen zijn ouders, zusje, mijn moeder en een vriend nog langs voor een hapje en een drankje. De appeltaart werd goed ontvangen (zou het met de rum te maken hebben die ik er in heb gegooid? Tip!), net zoals de wijn plus het stokbrood en uiteindelijk was de laatste visite pas om half 1 weg. Hier staat J. z’n familie uit te zwaaien.

En hier eindigt mijn fotodagboek dus al. Het was het plan om elk uur een foto te maken, maar dat is helemaal mislukt. Oeps… Dan nu nog maar even een oude foto om het af te sluiten:

Op naar de volgende vijfenzeventig jaar lieverd! Love you lots ♥