Minderen van maart t/m mei: vaasjes en ladekastje

Na het opruimen van mijn kleding ga ik als een speer, geen kastje of laatje ontkomt aan mijn opruimwoede en ook mijn vaasjes verzameling moest er aan geloven. Als ik op dit tempo doorga ben ik veel sneller klaar dan ik dacht! Ik nam mijn retro ladekastje onder handen en ging van zes bomvolle lades naar een kastje met ruimte en bijna lege lades. Een ongelofelijk verschil. Ook dunde ik mijn collectie vazen flink uit, al blijven vaasjes een zwak punt.

Op dit retro ladekastje werd ik meteen verliefd, maar de inhoud van die oh-zo-handige laatjes begon me steeds meer tegen te staan. Ik zou je niet precies kunnen vertellen wat er in zit, afgezien van veel rommeltjes en dingen van vroeger en een hele bult papierwerk. Het is zo’n mooi kastje om te zien, maar de lades zou ik nooit in gezelschap open trekken, omdat alles er kris kras in lag. Kijk maar:

Dit trok ik er allemaal uit. Heel veel kaarten, oude agenda’s, foto’s, mappen, kaarsen, lampen, een kurk (?), beeldjes, een verdwaald vaasje, een kandelaar, fotolijstjes, haakjes, dingen voor de kat, dingen voor de camera, het hield niet op. Ik nam alles volgens de KonMari methode één voor één vast en besloot meteen of ik het ooit nog ging gebruiken en of ik er blij van werd. Dit ging vrij snel en gemakkelijk omdat ik wist dat hier zoveel dingen inlagen die ik niet gebruikte. De meeste lades waren een soort opslagplek. Wat ik écht heerlijk vond om weg te gooien waren alle papieren van mijn vorige baan. De contracten, informatie van cursussen en vergaderingen, aantekeningen, álles gooide ik weg. Het is niet dat mijn vorige werk niet leuk was, maar het is wel op een manier geëindigd waardoor ik me lang rot voelde (een halfjaar doorwerken terwijl ik wist dat ik eruit moest, gevolgd door drie maanden van werkloosheid). Het wegdoen van de papieren voelde op een vreemde manier heel bevrijdend en als een afsluiting van mijn vorige werk. Geen wrok of verdriet, maar een ‘het is goed zo’. Al komt dat vast ook omdat ik mijn huidige baan echt 10x leuker vind :D

Deze dingen besloot ik te bewaren, omdat ik ze mooi vond (fotolijstjes), ik ze vaak gebruik (onderzetters, rekenmachine), uit sentimentele waarde (die cd heb ik grijs gedraaid, het bartje beeldje van toen ik in Assen woonde) of omdat ik er blij van word (pompoms! Glittersterretjes!). Op de vorige foto lijkt er wel een bom ontploft, dit kleine stapeltje is te overzien. De lades zijn super overzichtelijk en sommige zelfs leeg! Als ik het op zou proppen dan kon ik alles in 1,-één, eins, uno, one!- lade kwijt. Maar dat proppen mag dus niet meer.

Ook mijn vaasjes verzameling mocht wel iets minder. Van 28 vazen ging ik naar 15. Nog steeds vrij veel, maar vaasjes zijn nu eenmaal mijn lievelings. Ik vind een vaas al snel mooi en omdat je ze zo lekker kunt grouperen kun je er veel kwijt zonder dat het al te rommelig word. Of is dat aleen een goede smoes om het voor mezelf goed te praten? Hoe dan ook, ik ben toch blij met de hoeveelheid vaasjes die ik weg ik kon doen, bijna de helft!

The post Minderen van maart t/m mei: vaasjes en ladekastje appeared first on Éénig Wonen.