Liever geen applaus voor ik leef – Sander van Leeuwen
Tijdens het lezen van Paaz lag er nog een Nederlandstalig boek op me te wachten, namelijk ‘Liever geen applaus voor ik leef’ van Sander van Leeuwen. Ik wilde ‘m lezen omdat de beschrijving op de achterkant best interessant klonk en bovendien omdat het ’t debuut is van Sander. Misschien klinkt dat laatste een beetje raar, maar het voelt dan toch meer alsof je het een kans moet geven zonder al teveel verwachtingen.
Liever geen applaus voor ik leef gaat over de 24-jarige Thomas. Zijn leven is een beetje “meh” – hij is pas afgestudeerd maar heeft nog geen echte baan kunnen vinden, hij woont samen met Eva maar hun relatie is verre van goed en ook zijn relaties met zijn vrienden en familie staan onder druk. De zin en energie om te veranderen is langzaamaan in ‘m verdwenen en eigenlijk is hij ook zelf heel erg zoekende naar wat hij precies wil en kan. Hij ontvangt op een dag ineens een brief uit Schotland van ene Anna en hoewel hij de brief in eerste instantie wil negeren, besluit hij toch te antwoorden. Ze wisselen een aantal brieven uit en het blijkt dat Anna geboren is in het huis waar Thomas nu woont.
Anna heeft het nog een stuk moeilijk dan Thomas – ze is bijna klaar met de middelbare school, maar merkt dat ze steeds somberder is geworden en niet meer zo’n zin heeft in de toekomst. Op een gegeven moment stuurt ze dan ook een brief naar Thomas die zo resoluut lijkt te zijn, dat Thomas zijn spullen pakt om naar Schotland te gaan om Anna te helpen. Eenmaal daar aangekomen komt hij er al snel achter dat de situatie heel anders is dan hij had gehoopt.
Ik vond het best lastig om in het verhaal te komen, wat denk ik vooral door de manier van schrijven kwam. Sowieso vond ik het vrij irritant dat er soms (Engelse) stukjes songtekst tussen stonden die de paragraaf zouden moeten aanvullen, maar juist een beetje raar waren (zeker als je het nummer niet kent). Verder is het ook wat minder vloeiend geschreven dan bijvoorbeeld Paaz en dat maakt ‘m wat minder gemakkelijk om weg te lezen.
Toch vond ik het verhaal best goed en interessant. Je krijgt veel mee van hoe Thomas over bepaalde dingen denkt en wat hij erbij voelt. Je snapt daardoor goed waarom hij bepaalde beslissingen wel of juist niet weet te nemen. Het boek is opgedeeld in twee delen waarbij het eerste deel Thomas’ huidige leven beschrijft en hij behoorlijk neerslachtig is. Het tweede deel gaat vooral over de tocht naar Anna en leest een stuk sneller weg.
Liever geen applaus voor ik leef is zo’n boek waar je vrij snel doorheen moet gaan om je aandacht erbij te houden, maar toch best iets bijzonders heeft. Voor een debuut vind ik het sowieso een prima verhaal met interessante wendingen. Dit boek kun je inmiddels al in de boekhandel vinden en online bestellen (bijvoorbeeld bij Bol.com). Wat is het laatste boek wat jij hebt gelezen?
